عبید بازمیگردد
خلاصه
این کتاب اثری است بس خواندنی از دکتر جواد مجابی، شاعر و پژوهشگر مسائل ادبیات معاصر، وی طنزپرداز بزرگ همشهریاش را به دورهای ترسیم میکند که برای ما سخت آشناست؛ زیرا این روزگار ماست که نقشزده میشود با همه تلخیها و شیرینیهایش.معرفی کتاب
عبید زاکانی، شاعر و طنزپرداز بزرگ ایرانی، اگر نه نخستین کس؛ اما مهمترین طنزپردازی است که هزل را از حوزۀ شعر جدا کرد و به عرصۀ نثر آورد. در ادب سنتی ایران، هزلپردازی یکی از هنرهای شاعری شمرده میشد؛ اگرچه شوخیها را مردم به زبان عامیانه میساختهاند و بسیاری از کتب معتبر تاریخی ـ ادبی چون «محاضرات» و «اغانی» آن شوخیها را با کمی دستکاری ادبی ضبط کردهاند؛ اما به هر حال در شعر فارسی بود که هجو هزل مجال گسترش یافت و به دلیل موزون و مقفیبودنش راحت سر زبانها میافتاد و شهر به شهر و حافظه به حافظه سفر میکرد. دیرگاهی هجو و هزل شاعران درباری ساخته و پرداختۀ ذهن مضمونیاب آنها بود. شاعران مردمگرا از سنایی به بعد شوخیهای عوام را دستمایۀ کارهای ادبی و عرفانی خود کردند. نخستین کسی که به جدی آگاهانه، طنز و طیبت را در نثر مجال خودنمایی داد، سعدی در گلستان است که به اقتفای آثاری چون کلیله و دمنه و جوامع الحکایات، شوخیها را بیانی ادبی بخشید.
عبید با استفاده از تجربۀ سعدی که شوخی را به عالم نثر کشانده بود، با پرهیز از ادبیت مسجع و هوشمندانۀ استاد، کوشید زبان ساده و موجز و مؤثری برای بیان فضای طنزآمیز بیابد. اگر آثار عبید این همه مورد توجه خاص و عام قرار گرفته و او را در قلۀ منحنی طنزپردازان ایران قرار داده است، به دلیل شکل ادبی همهفهمی است که او برای بیان شوخیهایش در فارسی ابداع کرده و با عباراتی نزدیک به زبان محاوره و نثری در منتهای ظرافت و ایجاز خود را در موقعیتی منفرد قرار داده است. او جهان طنز را خوب میشناخت و جهان را پرطنز میدید و با طنز از آن سخن میگفت و ذهنش جز اینگونه بیان و توصیف، راهی دیگر نمیشناخت.
عبید که در هیچ شهری بنا به طبع نقادش نمیتوانست آرام بگیرد و قلم و زبانش را به مصلحت نان و نمک، کور و لال کند، ناگزیر هر روز به جایی رانده شده تا بر اثر حرفهای تند و تیزش باز از آن جای هم رانده شود. در پایان زندگیاش به ماجرای تنعم ایام جوانی و فاقۀ روزگار پیری کنایهای سریع دارد که در پایان آن قطعه چون هر رند عالمسوزی خود را نیز به تازیانۀ نقد بسته و حاصل عمر را هیچ و هدر دیده است.
فهرست مندرجات این کتاب به این شرح است:
کتاب اول: ما بیمرگان، فتحشدگان، انکارناپذیر، جهنمی، غلیواج، مقامات مفقود، گربه و موش، رسالۀ دلگشا و عشّاقنامه.
کتاب دوم: وحوش و طیور، روز بدرشده، فالنامۀ بروج، تعریفات و اخلاقالاشراف.
کتاب سوم: نیشخند ایرانی.
پربازدید ها بیشتر ...
ماهنامۀ شهر کتاب، سال دوم، مهر 1395، شمارۀ 12
جمعی از نویسندگان به سردبیری حسین فراستخواهدوازدهمین شماره مجله شهر کتاب منتشر شد.
نشر کتاب، و تمدن
عبدالحسین آذرنگدر این کتاب کوشش شده تا رابطۀ میان نشر کتاب و توسعۀ تمدن و فرهنگ مورد تتبع قرار گیرد و اثرگذاری و کا
منابع مشابه بیشتر ...
طنزهای باستانی؛ البته دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی
محمدولی سهرابی اسمرودشادروان باستانی پاریزی معتقد بود هر صفحۀ کتاب بشر، خودش یک نوع طنز است. در این کتاب محمدولی سهرابی ب
مشت بر سندان
رضا رفیع با مقدمۀ محمدعلی علومیآنچه در این کتاب آمده، مشتی از طنزیات ژورنالیستی رضا رفیع است که در فاصلۀ سالهای 1390 تا 1391 به صو
دیگر آثار نویسنده
روزگار هنرمند ما
جواد مجابیجواد مجابی شاعر، نویسنده، منتقد ادبی و هنرهای تجسمی، نقاش، طنزپرداز و روزنامهنگار ایرانی است. همچنی
خاطرات نسل آخر (سه جلد)
جواد مجابیاین کتاب که عنوان آن را نویسنده «خاطرات نسل آخر» گذاشته است، تنها خاطرات شخصی او را دربرنمیگیرد،
نظری یافت نشد.