معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.

ارنست همینگوی استاد داستان‌نویسی کوتاه و از بزرگ‌ترین رمان‌نویسان آمریکایی در قرن بیستم است که بسیاری از آثار او در ایران بارها ترجمه و چاپ شده است، او بیشتر به خاطر کتاب‌هایی چون مرگ در بعدازظهر، داشتن و نداشتن، تپه‌های سبز افریقا، ضیافت سیار، وداع با اسلحه، ناقوس در سوگ که نواخته می‌شود و پیرمرد و دریا شهرت جهانی دارد که از روی برخی از آنها فیلم‌هایی تهیه شده است.

مجموعۀ آخرین مصاحبه و دیگر گفتگوها که مصاحبه‌های ارنست همینگوی یکی از آنهاست، از سال 2011 به این‌سو در بریتانیا و آمریکا در حال انتشار است. تاکنون بیش از پانزده جلد از مجموعه‌ مصاحبه‌های متفکران، فلاسفه و نویسندگان ادبی مهم معاصر با مطبوعات به صورت کتاب‌های مجزا چاپ شده است. از مهم‌ترین‌شان می‌توان به شخصیت‌های زیر اشاره کرد: هانا آرنت، خورخه اوئیس بورخس، مارتین لوتوکینگ، ژاک دریدا، جیمز بالدوین، دیوید بویی، جین جیکوبز، فیلپ کی. دیک، ری برادبری، جی. دی. سلینجر، نورا افرون، دیوید فاستر والاس، روبرتو بولانو، لورید، کورت ونه‌گات و گابریل گارسیا مارکز.

گفتگوهای ارنست همینگوی در این کتاب دربرگیرندۀ چهار مصاحبۀ او در کل زندگی‌اش است که جملگی در «فینکا ویخی‌یا» انجام شده‌اند. مفصل‌ترین این گفتگو‌ها با جُرج پلیمتون برای نشریۀ «پاریس ریویو» است که در مه 1954 و پیش از دریافت جایزۀ نوبل ادبیات منتشر شد. همینگوی در این مصاحبه به بیان دیدگاه‌ها و خاطراتش دربارۀ دشواری‌های نویسنده‌بودن، دوری از رسانه‌ها، حال‌وهوای نوشتن رمان‌های خورشید همچنان می‌دمد و پیرمرد و دریا، روند قصه‌نویسی و شخصیت‌پردازی، شرح ماجراجویی‌هایش در آفریقا، پاریس عصر طلایی و دوران کار در روزنامه‌ها می‌پردازد.

مصاحبۀ بعدی همینگوی مربوط به دسامبر 1954 و با رابرت مانیگ برای نشریۀ «آتلانتیک مانتلی» است. این مصاحبه قرار بود دربارۀ جایزۀ نوبل باشد که همینگوی همان سال برندۀ آن شده بود؛ ولی او دربارۀ مسائل متنوعی داد سخن می‌دهد. دربارۀ داستان‌هایش می‌گوید می‌گوید که ناچار بوده «شناختی» را خلق کند. دشمن سمبلیسم در داستان است و اعتقاد دارد که «بسیاری از نویسندگان معاصر به خاطر اعتیاد شدید به سمبلیسم، شکست خورده‌اند». سفر با پیلار، قایق ماهی‌گیری همینگوی، بخشی از روایت مانینگ از دنیای این نویسندۀ امریکایی را تشکیل می‌دهد که «با نوشیدن، لذت بردن از آفتاب کاراییت و گپ زدن همراه بود».

کار روی کتاب «ناقوس در سوگ» که نواخته می‌شود، «بازخوانی آثارش»، «روزهای کی‌وست»، «نمایش‌نامه‌نویسی»، «دنیای جیمز جویس»، «کافه فلوریدیتا» و ... «انتخاب همینگوی»، اگر نویسنده نمی‌شد، همۀ اینها در روایت جذاب مانینک خودنمایی می‌کند.

گفتگوی سوم را روزنامه‌نگاری انجام می‌دهد که از مجلۀ «استار» به سراغ همینگوی رفته؛ همان نشریه‌ای که او زمانی در آن کار می‌کرده است. او در اینجا به طور مشخص از دلایل تن ندادن به مصاحبه با خبرنگاران می‌گوید، زیرا «وقتی نویسنده‌ای، باید تمرکز کنی. چون اگر آن را از دست بدهی، خدا می‌داند کِی دوباره آن را به دست می‌آوری».

آخرین مصاحبۀ این مجموعه نیز مربوط به سال 1958 است که نخستین بار با عنوان «زندگی در بعداظهر» در نشریۀ اسکوایر چاپ شد. رابرت اِمِت جینا، تهیه‌کنندۀ تلویزیونی؛ به‌سراغ همینگوی می‌رود تا او را مجاب کند که مقابل دوربین تلویزیون بنشیند. سفر او به هاوانا و دیدارش با ابن نویسندۀ امریکایی، آخرین روایت این مجموعه را رقم می‌زند که با جزئیاتی دربارل آثار، فیلم‌های ساخته‌شده از روی داستان‌های همینگوی، سفر به اسپانیا و افریقا ... همراه است.

فهرست مطالب کتاب:

مقدمۀ مترجم

ارنست همینگوی، هنر داستان‌نویسی، شمارۀ 21

همینگوی در کوبا

سرزده رفتن به خانۀ همینگوی

زندگی در بعدازظهر: آخرین مصاحبه