معرفی کتاب

دیری است که یدالله رؤیایی در جریان شعری معاصر ایران حضوری مشخص دارد و مردم اهل شعر دربارۀ کارهای او قضاوت می‌کنند، قضاوت‌های متفاوت و گاهی متضاد. با او به قصد روشن‌کردن این خطوط مبهم به گفتگو نشسته شده است و به ایرادها بی آنکه روی ترش کند، جواب داده است و آنچه در این گفتگو انجام شده، در این کتاب گردآوری شده است.

از سکوی سرخ اثری است پیرامون مسائل شعر که به روشنی و هیچ ابهامی نوع نگاه رؤیایی را به مسائل تئوریک شعر و شاعران هم‌دوره‌اش باز می‌تابد و چاپ نخست آن گو اینکه هم‌زمان بود با سال‌های انقلاب و دگرگونی‌های ژرف در نظام سیاسی و اجتماعی ایران؛ ولی در میان اهل شعر جایگاه ویژه‌اش را یافت و آرا و ایده‌های آمده در آن رد و تأثیر خود را بر شعر معاصر ایران نهاد. شاعری که گفته‌هایش در این کتاب آمده، مثل هر هنرمندی ویژگی‌های خاص خودش را در نظر و عقیده دارد و شعر و مسائل اطراف شعر. همان‌طور که خودش می‌گوید: هرکس به سمت خودش راهی دارد و کشف آن راه جز با جنونش میسر نمی‌شود. این نوع تازه‌ای از جنون است که تعریف دایرة‌المعارفی نمی‌پذیرد و ندارد.

فهرست مطالب این کتاب بدین‌قرار است:

یادداشتی بر چاپ دوم؛ مقدمه؛ دربارۀ شعر امروز ایران؛ تعریف شعر نو؛ هر شعر خوبی شعر حجم است؛ فرهنگ چیست؟؛ پای صحبت رؤیایی؛ آفتاب سبز (شعر)؛ در بیان گشت‌های غریب یدالله رؤیایی؛ دنیای شعر؛ چرا فروغ؟؛ روشن‌فکران، جز جذبه‌های عامیانه ندارند؛ فضلا، متولیان توقف؛ قلعه‌ای با باروهای بلند؛ شعر بی‌تصویر، کم‌ارتفاع است؛ فریدون رهنما، جای پایی در شعر؛ لحظه‌ای باشم، خطی باشم مطلق (برگردان شعر)؛ رهنما عاشق بی‌کرانگی بود؛ یکی‌شدن تنی که دوتاست؛ از عمق جستجوهای فرساینده؛ روی خط ادامه؛ موج نو؟؛ گفتگو پیرامون معیارهای شاعری؛ عضله و ذهن؛ هیچ‌کس به فکر سرخپوست‌ها نیست!؛ شعر و دیدار؛ در لحظۀ خاکستر (شعر)؛ خون و جنون (شعر)؛ شاعری ایرانی در پاریس؛ کودکی کویری؛ آقای شاعر، دنیا را چگونه می‌بینی؟؛ یدالله رؤیایی شاعر مظلومی است که می‌تواند سمبل تنهایی شعر امروز ایران باشد؛ رسم زمستان (شعر)؛ و اکنون رؤیایی حرف می‌زند؛ در قضاوت‌کردن چیزی از قضاوت‌شدن هست؛ مهاجم و متوقع؛ از شریعت شعر؛ کتاب؛ فهرست موضوعی و اعلام.