معرفی کتاب

محمود درویش شاعر معروف عرب‌زبان در سال 1941 در روستای البیروا در فلسطین متولد شد. او به همرا خانواده‌اش در سال 1948 یک سال پس از حملۀ اسرائیل مجبور شد از فلسطین فرار کند؛ اما مدتی بعد دوباره به سرزمین خود بازگشت و در همان جا به مدرسه رفت. زمانی به سردبیری روزنامۀ چپ الاتحاد رسید و در سال 1970 مهاجرت کرده و سال‌ها خارج از فلسطین زندگی کرد. او اکنون در رام‌الله ساکن است و مجلۀ الکامل را اداره می‌کند.

محمود درویش از شاعران سرشناس عرب است که کتاب‌های متعددی از او در اختیار عرب‌زبانان قرار گرفته و بسیاری از آثار او به زبان‌های مختلف ترجمه شده است. «گل‌های سرخ کمتر» در سال 1996، «تصویر فلسطین» و «سخنانی دربارۀ ادبیات و سیاست» در سال 1998، مجموعه اشعار «چرا اسب را تنها گذاشتی» در سال 2000، «ما سرزمینی از واژه‌ها داریم» گزیدۀ اشعار سال‌های 1986 ـ 2002 و کتاب «دیواری» که پس از گزیدۀ اشعار منتشر شده است.

درویش گفتنی‌های بسیاری دارد که در گفتگویی که در این کتاب آمده، از زندگی، مهاجرتها، تفکر و شعرهایش به اجمال سخن می‌گوید.

فهرست مطالب این کتاب بدین ترتیب است:

گفتگو با محمود درویش: شعر زبان همدلی انسان‌هاست؛ شعرها: در آخرین گذرگاه؛ آسمان و دریا؛ من این سپیده‌دم را ستایش خواهم کرد؛ زندگی را دوست می‌داریم؛ پروانه و چوب‌خط روزگار؛ هنوز هم می‌توانم از عشق سخن بگویم؛ ما باختیم، عشق هم چیزی نبرد؛ بر این زمین؛ او کشندۀ خویش را به آغوش خواهد کشید؛ شیبی که سمت دریا می‌رود، آنها آنجا خفته‌اند؛ بربرهای دیگری از راه خواهند رسید؛ خدایا، خدایا، چرا تنهایم گذاشتی؛ حفاران مخفی مزارها؛ کنار دیوار شهر؛ شما تنها مردۀ مرا دوست می‌دارید؛ من هم از اهالی آنجا بوده‌ام؛ سرزمینی دیگر؛ آخرین قطار؛ ما نیز چون دیگران مسافریم؛ فرودگاه آتن؛ ما حق داریم پاییز را دوست بداریم؛ هی حرف می‌زنم، حرف می‌زنم؛ در آخرین دیدار؛ پایان راه برای همۀ پرندگان؛ از دیدن یک رؤیا حتی می‌ترسیم؛ از نی که گمگشتۀ گریه‌هاست؛ شاعری مثل خودم از کوردوبا؛ پدر ....پدر! این منم یوسف؛ شام آخر را پایانی نیست؛ سفر به عدن؛ در سوریه، سوریۀ دیگری دیده‌ام؛ از او که نخستین بار ... دریا را می‌دید؛ پاییزی تو، زن شعله‌ور؛ همان زمستانی که بود، بازخواهد گشت؛ من از عشق آموخته‌ام که عاشقی آسان نیست؛ به دنیایم بیاور تا بدانم؛ وداع از آن‌که خواهد آمد.