معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.​

آیین کشورداری و آداب شهریاری از دیرباز در فرهنگ غنی ایران مورد توجه شهریاران و کارگزاران و فرهیختگان بوده است. هدف از نگارش چنین آموزه‌ها، برقراری امنیت و آسایش و عدالت اجتماعی همراه با مدیریت و سیاست کشورداری با تشکیل حکومتی نیرومند بر اساس عقل و دادگری می‌باشد.

خرد فرزانۀ ایرانی بر این باور است که حکمرانی بدون تکیه بر دانش کشورداری و علم سیاست ممکن نخواهد بود و برای رسیدن به جامعه‌ای آرمانی و انسانی، باید حاکمان در کنار حکیمان و سیاست‌مداران به کمک دانشوران، وظایف حکومتی و کارگزاری را بازخوانی کرده و متون تدوین‌شدۀ عالمان و اندیشمندان را راهنمای عملی خود قرار دهند.

در این کتاب‌ها و مکتوب‌ها، راه‌ها و شیوه‌های حفظ اقتدار و مشروعیت قدرت سیاسی ارائه شده و همچنین آفات قدرت سیاسی که به تضعیف یا از بین رفتن قدرت منجر می‌شود، به حاکم و کارگزار یادآوری می‌شود. در برخی از این آموزه‌ها، نخبگان جوامع در اثر احساس مسئولیت و به لحاظ مشکلات پیش آمده، اقدام به نگارش آیین‌نامه‌ها و اصول کشورداری کرده و آن را به حاکم با مسئول امر ارائه می‌کنند و در برخی موارد، حاکمان و کارگزاران، خود علاقمند به تدوین چنین درس‌نامه‌هایی شده و از دانشمندان عصر خود درخواست نگارش اصول و آیین کشورداری و کارگزاری می‌نمایند تا حکمت و حکومت، دوشادوش هم جامعه‌ای مرفه و مترفی و امن ایجاد نماید. کتاب‌هایی همچون سیاست‌نامۀ نظام‌الملک طوسی، مکاتیب خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی، مرزبان‌نامه، قابوس‌نامه، نصیحة الملوک و .... همه در این راستان به نگارش درآمده و در اختیار حاکمان و کارگزاران قرار گرفته‌اند.

این کتاب که بعد از حدود دو قرن چاپ و منتشر می‌شود، یکی از همین گونه کتاب‌های آیین کشورداری است که توسط یکی از فقیهان برجستۀ عصر فتحعلی شاه قاجار و به درخواست میرزا عیسی قائم‌مقام فراهانی وزیر بزرگ دربار او، برای آموزش کشورداری به فرزند و ولیعهد فتحعلی شاه (عباس میرزای قاجار) به نگارش درآمده است.

عبدالکریم بن محمدصادق اهری از علما و فقهای برجستۀ دورۀ قاجاریه بود که مورد توجه بزرگان حکومتی و دانشوران عهد خود قرار می‌گرفت. او در سال‌های جنگ‌های روس و ایران (1218 ـ 1243 ق) نیز به سفارش میرزا عیسی قائم‌مقام فراهانی اقدام به تحریر چهار رسالۀ جهادیه نموده، لشکریان ایران را به جهاد ترغیب و مردم را به حمایت از سپاه ایران در این جنگ تشویف می‌کرد.

این کتاب که به پیشگاه ولیعهد شجاع ایران و فرماندۀ سپاه ایران در جنگ‌های ایران و روس یعنی عباس میرزا تقدیم شده و به نام آن بزرگ‌مرد «آداب عباسی» نام گرفته، در یک مقدمه و شش باب و یک خاتمه تألیف شده که مشتمل بر «احکام حلیت اخذ خراج و تکالیف شرعیۀ متعلقه به ذات اقدس نواب نایب‌السلطنه در امور ملکیه و سلوک با خلایق و وجه شرعیت صرف اموال معده از برای مصالح مسلمین در اخراجات مجاهدین و سایر آداب مذکوره» می‌باشد.

عبدالکریم اهری در این کتاب با استخراج احکام اراضی خراجیه و بیان چگونگی اخذ خراج و صدقات و خمس و محل و طریقۀ مصرف آنها، ضمن بیان اوصاف و وظایف متصدیان چنین مسئولیت‌ها، به ذکر معروفات و مناهی که رعایت آنها برای عمال و حکام، واجب و حتمی است، شاهزاده را به آیات الهی و احادیث منقول از حضرات چهارده معصوم (ع) توجه داده، مواردی از فضیلت علم و علما و آداب قضا و معاشرت و سلوک با اصناف مختلف مردم را به ایشان یادآور شده است.

تنها نسخۀ خطی این کتاب در 99 صفحه به قطع جیبی در کتابخانه و موزۀ ملی ملک موجود است.

فهرست مطالب کتاب:

مقدمۀ مصحح

دیباچه

مقدمه

باب اول: در احکام اراضی خراجیه و اقسام زمین‌ها

باب دوم: در احکام خالصجات و موقوفات

باب سوم: در بیان اوصاف و اطوار متصدیان دادوستد و مصارف جهاد و در بیان معروفات و نواهی

باب چهارم: در تقدیر و قرارداد مصارف و مخارج عاکفان دربار .....

باب پنجم: در بیان جمله‌ای از فضیلت علم و تعلیم و تعلم

باب ششم: در احکام مهاونه با کفار و آداب معاشرت و سلوک

خاتمه

نمایه‌ها

تصاویر دست‌نویس

اسناد و تصاویر