گندم و گوشواره آهن و آرواره
خلاصه
این کتاب دربردارندۀ شعرهایی در قالب نو است كه مضمونی عاشقانه، احساسی و عاطفی دارند.معرفی کتاب
این کتاب دربردارندۀ شعرهایی در قالب نو است كه مضمونی عاشقانه، احساسی و عاطفی دارند. پارهای از عنوانهای سرودههای این مجموعه عبارتاند از: گلهای خوب خرزهره، از روستا، پیشواز بهار، مزرعه، طلوع فردا، گردنبندی از شكوفه نارنج، زنبورها و معلم روستا، شهر خوب خاطره، نان و پهلوان، انتظار، كودكانه، دالان دوستداشتن، حقیقت برتر، بهار و بهانه و لحظههای شب.
نویسنده در مقدمۀ کتاب مینویسد: دفتری که در دست شماست گزیدهای است از شعرهای عمدتاً چاپ نشدۀ من طی سالهای طولانی شاعری و حشر و نشر مداومم با شعر و مقولات مرتبط با آن.
هفده شعر مندرج در دفتر اول کتاب قاعدتاً میبایست در مجموعۀ شعر «میکائیل و گاوآهن مغموم» (1345، پندار، تهران) قرار میگرفتند. اشعاری که آنها را شاعر در طی خدمت معلمیاش در روستای «قلعه شیخ» و برخی از روستاهای دیگر دزفول سروده بوده است.
شعرهای دفتر دوم کتاب بیست و چند قطعه شعر کوتاه تغزلی حسی و عاطفی را دربر میگیرد که آنها هم عمدتاً برای اولین بار به چاپ میرسند.
چند شعر کوتاه و بلند دیگر هم که از لونی دیگرند و بیشتر جنبۀ اجتماعی دارند، در دفتری با عنوان «حقیقت بر ستیغ الوند» عرضه میشوند که سومین دفتر کتاب است.
چند شعر دیگر هم که میتوانستند در دفتر دوم قرار گیرند، به دلیل اینکه گرد محوری جداگانه میگردند و از نظر زمانی و مکانی نیز جدای از سه دفتر دیگر هستند، به طور مستقل پایانبخش این مجموعۀ شعر هستند.
قسمتی از شعری با عنوان «حقیقت برتر» که شاعر به احمد محمود تقدیم کرده است:
حرکت لا ینقطع سیارۀ کشف ناشده
جوهرۀ سیال پویشگر چرخان بر محور حقیقت انسان
****
گفتی بر مدار صفر درجه میچرخی چرخشی بر فرایند بیهودگی
باور ندارم همسایه! همسایۀ فروتن!
این کتاب در چهار دفتر بدین ترتیب سامان یافته است:
دفتر اول: گذرگاه گذشته و همیشه
دفتر دوم: رنگینکمان عشق
دفتر سوم: حقیقت بر ستیغ الوند
دفتر چهارم: دل و دریا
پربازدید ها بیشتر ...
ماهنامۀ شهر کتاب، سال دوم، مهر 1395، شمارۀ 12
جمعی از نویسندگان به سردبیری حسین فراستخواهدوازدهمین شماره مجله شهر کتاب منتشر شد.
پرده پرده تا وصال؛ شرح جامع اصطلات و مشکلات کشف المحجوب هجویری (دو جلد)
هاجر خادم، رضا اقدامیخواندن نثر مصنوع و غامض کتب عرفانی همواره جویندگان علم را دچار سردرگمی کرده و چهبسا آنان را از مطال
نظری یافت نشد.