معرفی کتاب

 موضوع این كتاب، نقد آثار و خاطراتی از دوستان و شاگردان قيصر امين‌پور است.

كتاب در چهار بخش تنظيم شده است. بخش اوّل به خاطرات آشنايان و دوستان اختصاص دارد. در بخش دوم، به فعّاليت‌های قيصر امين‌پور در زمينۀ شعر نوجوان اشاره شده است. در بخش سوم، مقالاتی در نقد آثار ايشان آورده شده و بخش چهارم به سوگ‌سروده‌ها اختصاص دارد. هدف نهايی اثر، به دست‌دادن شناختی بهتر از شخصيت و آثار قيصر امين‌پور از طريق نوشته‌ها و مقالات افراد مختلف است.

امین‌پور با شعر‌ها و دردهای شاعرانه‌اش زیست. نه دردی که در سلول‌هایش می‌دوید و نه دردی که با جریان خون در رگ‌ها به قلب می‌رسید.

دردی که حس انسان‌‌دوستی‌اش در خلجان‌های روحی، آن را به هم‌نوعانش هدیده دارد. درد نادیده انگاشته شدن انسان‌های سزاوار. در مستحیل‌شدن در روزمرگی انسان‌هایی که برای دگرگونی و تأثیرگذاری خلق شده‌اند. درد پرسه‌زدن در حاشیه و رانده‌شدن به گوشه‌های خلوت به انسان.

درد قطره‌قطره آب شدن، چکه‌چکه چکیدن و ذره‌ذره بخار شدن تا دیار فراموشی، تا سرزمین غریب خاموش. این تعهد اجتماعی امین‌پور است که طعم جاودانگی‌اش را به دوش می‌کشد. تعهدی که در زمانۀ دشوار ما او را به واگویی سادۀ حکایتی همیشگی واداشته است. حکایت درد زندگی در پیرامونی که جلد شناسنامه‌ها و رنگ کهنۀ پوستین‌ها را نیز فارغ از خود نکرده است.

بازتاب این کنش‌ها در شعر امین‌پور است که به راز جاودانگی نزدیک می‌شود. نه جاودانگی دوردستی که به فرهنگ‌نامه‌ها تعلق دارد، جاودانگی رفتاری که در قلب و روح انسان‌ها پیرامونش نقش بسته و دوستان دور و نزدیکش را با خاطره‌های متفاوتی از سخاوت، بردباری، بی‌نیازی و عشق به آدمی همراه کرده است.

نام امین‌پور را می‌توان در فرهنگ‌نامه‌های ادبیات کودکان و نوجوانان فردا جستجو کرد. انسانی که لابد نه ماندگاری شعرهایش، بل تأثیرگذاری و حرکت‌بخشی آن به او جاودانگی خواهد بخشید و این جاودانگی درد را ما رقم نمی‌زنیم، آیندگان به آن هویت می‌بخشند. نه از روی تمجیدهای ما، بل از لابلای حس‌های ژرفی که از دیدارهای شعری او دست می‌دهد.

این کتاب در بخش‌هایی به شرح زیر نگاشته شده است:

بخش یکم: همراه با قیصر امین‌پور (خاطره‌ها):

قیصر، دفتر زندگی و دست مرگ: داوود لطف‌الله

در شطح امپراتور: هادی خورشاهیان

در کوچه‌های آفتابی یک یاد: جواد محقق

در دوستی تمام: جواد محقق

به خاطر کبوترها: سجاد محقق

با او در راه: حامد محقق

کمی پیاده‌روی با قیصر امین‌پور: یعقوب حیدری

 بخش دوم: درد جاودانگی (قیصر امین‌پور، شعر نوجوان و...):

قیصر امین‌پور و شعر نوجوان: احمدرضا احمدی

تجربۀ سروش نوجوان: فریدون عموزاده خلیلی

سروش نوجوان چه‌طور شکل گرفت؟: مهدی فیروزان

باید می‌دیدی‌اش!: آتوسا صالحی

حفظ بار ادبی ـ هنری مجله: مژگان کلهر

او الگو بود!: حسن احمدی

کامپیوتر، بهانه‌ای برای دیدن او: زنده‌یاد رضا سیدحسینی

فردا چه می‌شود؟: مصطفی رحماندوست

نگاه تازه را از ایشان یاد گرفتیم: رودابه کمالی

نه خیلی نزدیک،‌ نه خیلی دور!: مهدی حجوانی

پلی بین شعر کودک و شعر بزرگسال: علی‌اصغر سیدآبادی

آنچه ما را به قیصر نزدیک می‌کند: شهرام اقبال‌زاده

 بخش سوم: در آینۀ نقد:

از شعر به کودکی: منوچهر علی‌پور

گل فریاد شکفت: عرفان نظرآهاری

پنج آفرین بلند به شعر امین‌پور: عباس تربن

آینۀ قیصری: محسن هجری

مسیح یا قیصر: روح‌الله مهدی‌پور عمرانی

قیصر امین‌پور و پیدایی مکتب سروش...: جمال‌الدین اکرمی

 بخش چهارم: سو‌گ‌سروده‌ها:

که این خفته خود آفتاب است...: بیوک ملکی

قیصر، حادثه‌ای در شعر: جمال‌الدین اکرمی

غزل یاد: جواد محقق

غروب قیصری: رودابه حمزه‌ای

با واژه‌های قیصر: اصلان قزللو

خوشت باد در مصر معنا غنودن: افشین علا

قصیدۀ معاد: عرفان نظر‌آهاری

لالا لالا خبر آتش بگیره: فاطمه سالاروند

حرف آخر، آخرین حرف:

آبروی آب

رفتن، رسیدن است