معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.

سال 1939 هنگامی که جنگ جهانی دوم آغاز شد، بووار 31 ساله بود و ارتباطاتی متعدد، حرفه و جایگاهی در دنیای ادبی داشت. اما جنگ به نقطۀ عطفی در زندگی او بدل شد؛ درواقع او که پیش‌تر درگیری‌ها و مشکلات اجتماعی را نادیده می‌گرفت، با شروع جنگ گویی ارتباط بیشتری با دنیای اطراف برقرار کرد و به طور کامل درگیر محیط پیرامونش شد.

بووار گرچه هرگز در میدان جنگ حضور نداشت، خود را در همان موقعیت انتظار و نیاز به سازگاری با شرایط مانند بسیاری از زنان دیگر می‌دید. او با تحمل عواقب و تغییر سبک زندگی‌اش، جنگ را از راه دور تجربه کرد.

این یادداشت‌ها و نوشته‌های مربوط به آغاز جنگ (هفت دفتر) تنها گوشه‌ای از خاطراتی است که سیمون دو بووار از روزهای دور، کم‌وبیش از دوران کودکی و در طول زندگی‌اش، گرچه به طور متناوب نوشته و باید آن را همچون بخشی از مجموعه‌ای بزرگ و چشمگیر در نظر گرفت؛ اما انتشار مجزای آن مکملی برای مکاتبات سارتر در نظر گرفته شده که بیش از نیمی از آن مربوط به دوران سیاه بین سال‌های 1939 تا 1940 است و مواجهۀ دو روایت معاصر با تفاوت‌های ظریف میان‌شان بسیار جالب توجه به نظر می‌رسد. مهم‌تر از همه اینکه این کتاب نواقص اجتناب‌ناپذیر زمانی را که دو نامه‌نگار در کنار هم بودند، رفع کرده است؛ مواردی مثل دیدار مخفیانۀ سیمون از برومات در ماه نوامبر، مرخصی سارتر و بازگشت به پاریس در ماه فوریه، هنگام جدایی بی‌رحمانۀ آن دو که هیچ نامه‌ای میان‌شان ردوبدل نمی‌شد یا زمان اسارت سارتر در ژوئن 1940. به بیان دیگر این کتاب بازسازی تاریخ را ممکن می‌سازد.

این کتاب در ژانر خاطرات شخصی قرار می‌گیرد؛ نوشته‌هایی که مانند یادداشت وقایع یا آرشیوی ساده هر روز ثبت می‌شوند. بووار در این کتاب از عادات غذایی‌اش در زمان جنگ، برنامه‌های روزانه، معاشران و دوستان، مکان‌های مورد علاقه‌اش (کافه‌ها، رستوران‌ها یا سالن‌های تئاتر) گفته و دل‌مشغولی‌هایش (کنسرت موسیقی، فیلم، کتاب و ... ) را شرح داده و از آنها چون ابزاری برای تغییر خلق‌وخو و روحیه در زمان‌هایی بس عذاب‌آور و سخت مشوش بهره برده است. این کتاب برای بووار گویی همچون سندی است که قصد داشت با نگاشتن تمام وقایع یک‌ساله در آن، زندگی‌اش را تجزیه و تحلیل کند: «دفتر خاطرات کوچک من شاید چندان جالب نباشد؛ ولی توصیف عین‌به‌عین روزهایی است که در این یک سال از سر گذرانده‌ام» (2 دسامبر 1939).

سبک نوشتار این کتاب تفاوت عمده‌ای با دیگر نوشته‌های سیمون دو بووار دارد؛ ازآنجاکه شرح وقایع روزانه و خصوصی است، نویسنده نیز از جملاتی کوتاه با سبکی خودمانی استفاده کرده و در جای‌جای آن حتی اسامی را به طور مخفف به کار برده است که برای درک بهتر خواننده به طور کامل در ترجمه آورده شده است.

بووار زمانی شروع به نوشتن این خاطرات کرد که روزمرگی‌هایش متحول شد و جنگ زندگی و کارش را تحت تأثیر قرار داد و او که به دنبال خوشبختی فردی‌اش بود، به‌ناگاه خود را غافلگیر و گرفتار داستانی جمعی دید. نوشتن دفتر خاطرات از یک‌سو به او اجازه داد غیبت سارتر را تاب بیاورد و از سویی دیگر کمبود جنبه‌های سیاسی نبرد را تشریح کند. حضور سارتر نیز در این کتاب چشمگیر است و نویسنده او را با نام یا ضمیر شخصی عنوان می‌کند.

همچنین دوران جنگ جهانی دوم گویی زمان مناسبی است برای تأملات زنانه؛ چون بووار یا زمانش را به تدریس فلسفه در دبیرستان‌های دخترانه می‌گذراند یا معاشرت با دخترانی که سابق بر آن شاگردان خودش یا سارتر بودند و چنین مشاهداتی بسان آینه‌ای تأملات مربوط به زنانگی را نشان نویسنده می‌دهند و این خود مقدمه‌ای می‌شود بر تحلیل گستردۀ وضعیت زنان.

بووار همچنین در این کتاب به طور مکرر از نامه‌های دریافتی و ارسالی‌اش نوشته و به صورتی مستمر روند نامه‌نگاری‌های خود را توضیح می‌دهد: نوشتن نامه، ارسال آن از طریق پست، انتظار برای دریافت پاسخ و ... ؛ حتی زمانی که در ژانویۀ 1941 دست از نوشتن «خاطرات جنگ» می‌کشد، به «مکاتبات» خود با سارتر ادامه می‌دهد. درحقیقت این دو کتاب به‌نوعی مکمل یکدیگرند؛ چون هنگام دیدار بووار و سارتر در نوامبر 1939 یا طی مرخصی سارتر در فوریۀ 1940، طبیعتاً نامه‌نگاری‌ها متوقف شده است و همین کتاب برخی از شکاف‌های موجود را پر می‌کند؛ زیرا تنها موردی است که به‌روز می‌شود و بنابراین منبع مهمی از اطلاعات است.

سیمون دو بووار با وجود تأکید همیشگی‌اش بر ررمان‌نویس‌بودن، حتی در کتابی که می‌بایست روزمرگی‌هایش را بازگو کند، از جنبۀ فلسفی ایده‌هایش دور نمانده است که در جای‌جای کتاب نمایان است.

فهرست مطالب کتاب:

مقدمۀ مترجم

دفتر اول: 1 سپتامبر ـ 4 اکتبر 1939

دفتر دوم: 5 اکتبر ـ 14 نوامبر 1939

دفتر سوم: 15 نوامبر ـ 25 دسامبر 1939

دفتر چهارم: 26 دسامبر 1939 ـ 19 ژانویۀ 1940

دفتر پنجم: 20 ژانویه ـ 23 فوریۀ 1940

دفتر ششم: 9 ژوئن ـ 18 ژوئیۀ 1940

دفتر هفتم: جمعه 20 سپتامبر 1940 ـ 29 ژانویۀ 1941

دربارۀ رمان