هفت باب بابا سیدنا
خلاصه
در این رساله، اولین چیزی که مشاهده میشود، آن است که ظاهراً اولین کار شناختهشدۀ متعلق به ادبیات مذهب اسماعیلی فرقۀ الموت در ایران است. نسخی از آن جزء متعلقات اسماعیلیان بوده که در ماورای آمودریا یا بدخشان زندگی میکردند. در میان فرقههای بدخشانی این اثر با عنوان هفت باب بابا سیدنا یا کتاب هفت باب نوشتۀ بابا سیدنا شناخته شده است. عنوان بابا سیدنا فقط به حسن صباح اشاره دارد؛ کسی که بزرگترین سازماندهندۀ جنبش اسماعیلی در ایران بوده است.معرفی کتاب
برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.
سیدنا و بابا سیدنا نامی است که فداییان اسماعیلی به حسن بن علی بن محمد بن جعفر بن حسین بن محمد بن صباح حمیری میدهند. او در سال 483 با تأسیس سلسلۀ اسماعیلیه در الموت قزوین، بر منصب حکومت نشست و در 71 سالگی در شب چهارشنبه ششم ربیعالثانی 518 در قلعۀ الموت درگذشت. کتاب «هفت باب بابا سیدنا» منسوب به اوست. بهجز این اثر، سه کتاب در حوزۀ دین و مذهب با نامهای «روشنی روز و تاریکی شب»، رسالۀ «چهار فصل (فصول اربعه)» و رسالۀ «اکرام» و سه کتاب در علم هندسه با نام «الاشکال و المسائح»، «العمل بذات الحق» و «الکره» نیز به او منسوب است.
در این رساله، اولین چیزی که مشاهده میشود، آن است که ظاهراً اولین کار شناختهشدۀ متعلق به ادبیات مذهب اسماعیلی فرقۀ الموت در ایران است. نسخی از آن جزء متعلقات اسماعیلیان بوده که در ماورای آمودریا یا بدخشان زندگی میکردند. در میان فرقههای بدخشانی این اثر با عنوان هفت باب بابا سیدنا یا کتاب هفت باب نوشتۀ بابا سیدنا شناخته شده است. عنوان بابا سیدنا فقط به حسن صباح اشاره دارد؛ کسی که بزرگترین سازماندهندۀ جنبش اسماعیلی در ایران بوده است. در باب آخر این رساله بهروشنی ذکر شده که این اثر حدود سال 1200 میلادی یعنی حدود هشتاد سال بعد از مرگ حسن صباح نوشته شده است. بنابراین دلیل اصلی انتساب کتاب به او، صرفاً به سبب اشارات مکرر به ذکر نام سیدنا در این کتاب است.
این اثر لایق توجه است، نهتنها برای شناخت فرقۀ اسماعیلیه، بلکه به طور کلی برای بررسی زندگی معنوی ایرانیان. اگر این اثر به عنوان یک تصویر عریض در نظر گرفته شود، نمیتوان حقیقتی را که بر آن دلالت دارد، چون بالاترین آرمان صوفیگرایی فارسی در مورد معرفت یا بالاترین شناخت مذهبی و توحید یا تلفیق نابترین ایدۀ توحیدی، با فردیت و اختیار را نادیده گرفت.
ویژگی مهم دیگر این اثر، اشارههای متعدد و غیرمعمول به ادبیات اسماعیلی در دورۀ الموت است که احتمالاً تاکنون از بین رفته است. نویسنده نهتنها اشاره کرده بلکه گاهی حتی عبارت «فصول مبارک» یا بندهای مبارک را نقل قول کرده است؛ چنانکه اسماعیلیان فارسی قرون میانه معمولاً رسالات نویسندگان مهم مذهبی را مینامند. همچنین این رساله یکی از مهمترین بخشهای ادبیات مذهبی اسماعیلیان بدخشان کتاب «کلام پیر یعنی هفت باب» سیدنصیر را شکل میدهد. این اثر کمتر با سیدنصیر و ناصرخسرو سروکار دارد.
تصحیح این کتاب بر اساس دو نسه نوشته شده است: یکی رونوشتی در چترال و دیگری نسخهای که به جاجی موسی خان از پونا تعلق دارد. گفتنی است در این کتاب افزون بر تصحیح متن «هفت باب بابا سیدنا»، اهداف و انگیزهها و اشکال مبارزه، فهرست ترورشدگان، اصول و درجات و سلسلهمراتب و انبیاء و امامان هفتگانه، باورها و تأویلها، فرقهها و قلعهها، علل اقتدار و انحطاط و همچنین تاریخ خداوندگاران اسماعیلیه: حسن صباح، کیابزرگ امید رودباری، کیا محمد اول، حسن کورگیا، محمد دوم، حسن نومسلمان، محمد سوم و خورشا افزوده شده است. وقایعنگاری، نمایه و واژهنامه نیز ضمیمۀ این رساله شده است.
فهرست مطالب کتاب:
هفت باب بابا سیدنا
سلسلۀ اسماعیلیه
خداوندگاران سلسلۀ اسماعیلیه
هفت باب بابا سیدنا
باب اول: در معنی آنکه خلق وهم و پنداشت خود را به خدای میدارند
باب دویم: در معنی آنکه عزوعلا به صورت خاص خود درین عالم ظهوری دارد که مردم را بدین صورت عزیز کرده است
باب سیم: در معنی آنکه در دوره ما آن شخص مبارک کیست و در کجا نشیند و چه نام دارد
باب چهارم: در معنی بازنمودن عالم جسمانی و چگونگی آن
باب پنجم: در معنی بازنمودن عالم روحانی و صفت اهل تضاد و اهل ترتب و اهل وحدت
باب ششم: در معنی نظم کردن این دیوان و حمد و ثنای خداوند لذکره السجود و التسبیح غرض کلی خود این باب است
باب هفتم: در معنی تاریخ و چگونگی احوال آن
پیوستها
نمایهها
واژهنامه
معرفی کتاب هفت باب بابا سیدنا
پربازدید ها بیشتر ...
زندگینامه و خدمات علنی و فرهنگی محمدتقی بهار (ملکالشعراء)
جمعی از نویسندگان زیرنظر کاوه خورابهبیشک در ساحت ادبیات و فرهنگ ایران معاصر، بهویژه در زمینۀ ارتباط با ادبیات کهن و پربار ما که بزرگان
سنت زیباشناسی آلمانی
کای همرمایستردر اواسط قرن هجدهم در آلمان رشتۀ فلسفه نوینی پدید آمد مبتنی بر افکار و ایدههایی از بریتانیاییها و