۵۲۵
۲۴۶
زبان، ذهن و معنا: با تأملی در چیستی رمان و چرایی شعر

زبان، ذهن و معنا: با تأملی در چیستی رمان و چرایی شعر

پدیدآور: اسماعیل یوردشاهیان (ای اورمیا) ناشر: مرواریدتاریخ چاپ: ۱۴۰۰مکان چاپ: تهرانتیراژ: ۲۲۰شابک: 4ـ871ـ191ـ964ـ978 تعداد صفحات: ۱۰۶

خلاصه

بحث در زمینۀ زبان، ذهن، معنا و مبانی شکل‌گیری ذهن و حاصل شدن شعور در جریان شناخت و جاری شدن مفهوم و زبان که به خواندن و گفتن می‌انجامد، موضوع این کتاب است.

معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.


بحث در زمینۀ زبان، ذهن، معنا و مبانی شکل‌گیری ذهن و حاصل شدن شعور در جریان شناخت و جاری شدن مفهوم و زبان که به خواندن و گفتن می‌انجامد، موضوع این کتاب است. تلاش نویسنده در این کتاب، روشن‌نمودن رابطۀ ذهن با تصویرهای ذهنی است که به بلوک‌های اولیۀ زبان در جریان ادراک ختم می‌شوند. پندار نویسنده بر این است که انسان همه چیز را در زبان بعد مفهوم‌یابی و خوانش ادراکی می‌بیند و معنی می‌کند. زبان، معرف آدمی و بودن او وجهان و فرهنگ اوست. ما همه چیز را با زبان می‌بینیم، فکر می‌کنیم، با خود حرف می‌زنیم و جهان را با زبان می‌خوانیم. این خوانش در حقیقت معنی حقیقی زندگی است. برای همین باید تحلیل و معرفی شود. اما پیش از معرفی، باید تعریف‌مان در رابطۀ با همۀ موارد و مسائل روشن شود.

تعریف هر چیز در حقیقت روشن نمودن هستی، ساختار، علت وجود و چگونگی بودن آن است. نام و هویت مفهومی آن چیز را در جریان ادراک و شعوریابی بر اساس این شناخت و معرفی انتخاب می‌کنند و در کد مفهومی زبانی قرار می‌دهند. در جهان همه چیز بر مبنای هر زبان خاصی اسمی دارد و با مشخصه‌هایی که تعریف شده، معرفی می‌شوند.

انتشار هر متن یا هر چیزی در حقیقت تکثیر آن به شکل وجودها و موجودیت‌های مختلف است. در جهان متکثر کنونی هر متنی در خوانش و تأویل و تحلیل‌های متعدد و متفاوت به اجزا و وجوه مختلف تقسیم، تحلیل، تکه‌پاره شده و از بین می‌رود و در حقیقت با برملاشدن جوهر متن، متن می‌میرد. با اثبات تکثر و مرگ متن این سؤال پیش می‌آید که چه‌چیز بی‌مرگ و جاودانه است؟ تأمل در این مسائل موضوع بحث این کتاب در ابعاد تحلیل ذیل است: زبان، ذهن، معنا؛ زبان، معنا و جریان شکل‌گیری نظام‌مند آن؛ ذهن، معنا و مفهوم‌های حسی و تأثیر لحن در خوانش؛ خواندن متن و شکل خواندن و تفسیر شدن؛ جریان خواندن و اثبات تئوری مرگ متن.

در بخش اول به بررسی زبان، ذهن و معنا پرداخته شده است. پژوهش در زمینۀ مبنای فطری و مستقل بودن و نبودن زبان و مرکز شکل‌گیری آن با بررسی تصویرها و نماهای مختلف تهیه‌شده از نقاط مختلف ارگانیزم مغز، این امر را به ثبوت رسانده که شکل‌گیری زبان، جدا از آن زمینۀ فطری و ژنتیکی و تکامل نظام‌مند در اثر ارتباط عضو مغز با محیط است. در این بخش به این مباحث پرداخته شده است: زبان و معنا و جریان شکل‌گیری نظام‌مند آن، ذهن و معنا و و مفهوم‌های حسی، زبان حسی هنر.

بخش دوم کتاب در تحلیل خواندن و زوال متن است. در این بخش ابتدا تعریف نقد و ذهن و شکل‌هایی از خوانش و دیگر مسائلی که در زبان اتفاق می‌افتد، آورده شده و سپس به بحث و تحلیل خواندن و خوانده شدن پرداخته شده است.

بخش پایانی کتاب در چیستی رمان و شعر است. در این بخش مباحثی چون مرگ نویسنده در ساعت مرگ اثر، رمان ایران و مرگ نویسنده، رهاشدگی شاعر و شعر، در چرایی و چیستی شعر و مرگ شعر طرح و تبیین شده است.

فهرست مطالب کتاب:

پیش‌گفتار

بخش اول: زبان، ذهن و معنا

زبان، معنا و جریان شکل‌گیری نظام‌مند آن

ذهن، معنا و مفهوم‌های حسی

زبان حسی هنر

بخش دوم: در تحلیل خواندن و زوال متن

ذهن، معنا و مفهوم‌های حسی

مرگ متن در خواندن و خوانده شدن

متن و خوانش متن و اثبات نظریۀ خواندن

مرگ متن

بخش سوم: در چیستی رمان و شعر

مرگ نویسنده در ساعت مرگ اثر

رمان ایران و مرگ نویسنده

رهاشدگی شاعر و شعر

در چرایی و چیستی شعر

مرگ شعر

منابع

نظر شما ۱ نظر
  • مدیر۱۹ ماه پیش
    بعید میدانم مطالب این کتاب تالیفی باشد و محصول یافته ها و تفکر نویسنده اش..بیشتر تدوینی به نظر می رسد...چون در زمینه مقولات مطرح شده در کتاب اندیشمندان نابغه جهان و ایران مفصلا نوشته اند.

پربازدید ها بیشتر ...

بازخوانی انتقادی سیاست‌گذاری‌های آموزشی در ایران معاصر

بازخوانی انتقادی سیاست‌گذاری‌های آموزشی در ایران معاصر

سیدجواد میری، مهرنوش خرمی‌نژاد

ضروری است که فهم ما از جایگاه آموزش و پرورش به صورت بنیادی و از منظر ارزش‌گذاری اجتماعی تغییر کند؛ ز

منابع مشابه بیشتر ...

مروارید ادب ایران

مروارید ادب ایران

سمانه سنگچولی

شهاب‌الدین عبدالله مروارید ملقب به بیانی کرمانی، تنها شاعری است که در قرن نهم هجری به سرودن رباعی شه

راز ماندگاری ایران

راز ماندگاری ایران

حسن انوری

این کتاب دربرگیرندۀ ده نوشتار در زمینه‌های مختلف ادبیات فارسی است.