خودِ نوشتن
خلاصه
کتاب «خودِ نوشتن» از احمد اخوّت، به کندوکاو در این مسئله و معانی و مفاهیم نهفته در آن می‌پردازد. اخوّت از دو ساحت خود نوشتن در این کتاب پرده برمی‌دارد و تشریح می‌کند نوشتن برای زندگی و نوشتن ادبیّت ادبیات یا همان عناصری که یک متن را تبدیل به ادبیات می‌کنند، دو قسم از خود نوشتن هستند.معرفی کتاب
برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.
خودِ نوشتن معانی و ساحت‌های مختلفی دارد. یک معنایش یعنی یک زندگی که در نوشتن خلاصه می‌شود. بنویس و زندگی‌ات از نویسندگی بگذرد که البته چنین کاری کمتر میسر است. معمولاً میان کار دلی (اینجا نوشتن) و گذران زندگی تناسب چندانی وجود ندارد. معناس دیگر خودِ نوشتن، ادبیت ادبیات است. اینکه چه ویژگی‌هایی یک متن ادبی را از دیگر متون متمایز می‌کند و مشخصات این ادبیت چیست؟ این موضوع را اول بار رومن یاکوبسون از سردمداران شکل‌گرایان در سال 1919 در کنگرۀ زبان‌شناسی پراگ مطرح کرد؛ چیزی که بعداً مورد توجه شکل‌گرایان روس قرار گرفت و بسیار به آن پرداختند. یاکوبسون معتقد بود هدف علوم ادبی نه پرداختن به ادبیات بلکه توجه به ادبیت آن است. شگردهایی که زده می‌شود تا متن ادبی از سایر متون جدا و برجسته بشود. شگرد همان طرح کار است. فنی که نویسنده به کار می‌برد و دو فن اهمیت زیادی دارد: آشنایی زدایی و برجسته‌سازی. آنچه در این کتاب آمده، مقالاتی است که بر هر دوی این جنبه‌ها متمرکز است و به روزگار نویسنده‌ای می‌پردازد که می‌خواهد بنویسد؛ پیوسته بنویسد تا قلمش خشک نشود و همیشه دستش گرم باشد. به قول سوزان سانتاک نویسنده مانند ورزشکار است که باید تمرین‌اش ترک نشود تا روی فرم و خودِ نوشتن‌اش برقرار باشد.
همواره نویسنده بودن برای بسیاری کعبۀ آمال است. نوشتن برای نوشتن، نفس خود نوشتن. اینکه در زندگی همه چیز را در نوشتن خلاصه کنی و حتی روزی‌ات نیز بسته به نوشتن باشد. کتاب «خودِ نوشتن» از احمد اخوّت، به کندوکاو در این مسئله و معانی و مفاهیم نهفته در آن می‌پردازد. اخوّت از دو ساحت خود نوشتن در این کتاب پرده برمی‌دارد و تشریح می‌کند نوشتن برای زندگی و نوشتن ادبیّت ادبیات یا همان عناصری که یک متن را تبدیل به ادبیات می‌کنند، دو قسم از خود نوشتن هستند. آنگاه که نویسنده‌ای همۀ هست و نیستش را غرق در نوشتن می‌کند و درعین حال می‌تواند متن ادبی خلق کند که با متن‌های دیگر چنان متفاوت است که می‌توان به قطع، بر آن نام ادبیات گذاشت. احمد اخوّت در این کتاب، به نویسنده و نویسندگی نگاهی ریزبینانه‌تر و زیرکانه‌تر می‌اندازد و نویسنده بودن مدام و بی‌وقفه را تبدیل به یک مسئله و خواست شخصی می کند، آن هم از منظری شخصی که خود نویسنده است و می‌خواهد همیشه نویسنده بماند.
فهرست مطالب کتاب:
پیش‌درآمد
خود نوشتن (گابریل گارسیا مارکز)
سنگ سنگ است
گذاشتن قلم بر کاغذ، اما نه هر قلم و نه هر کاغذ (مری گوردن)
صحنه‌های نوشتن
زمان امضای نوشته
حذف‌ها و نانوشته‌ها
جایی که می‌نویسم
میز تحریر من (جان آپدایک، ریچارد فورد و ...)
نوشتن در ذهن
نوشتن در راه
دست‌های نویسنده
کتابچۀ نویسنده
افق‌های نویسنده
سطل‌های کاغذهای باطلۀ نویسنده
برای تکه‌ای نان
در ستایش تکثیر
اضطراب انتشار
به اسم دیگری
حاشیه‌نویسی
بازده نزولی متن
پسامرگی
پربازدید ها بیشتر ...
مطالعات ادبی هرمنوتیک متن‌شناختی
مهیار علویمقدمتأویل و رویکرد هرمنوتیکی، باعث افزایش بهره‌گیری هر چه بیشتر خواننده از ارزش‌های شناخته‌نشدۀ متن می‌ش
پابرهنه در برادوی: زندگی و آثار نیل سایمون
مجید مصطفوینیل سایمون (1927 ـ 2018) یکی از پرکارترین، موفق‌ترین و محبوب‌ترین نمایشنامه‌نویسان جهان و یکی از بهت
منابع مشابه بیشتر ...
زبان شناسی و رمان (ویراست سوم)
راجر فاولررویکرد نویسنده در این کتاب درمجموع ساختارنگرانه است؛ هرچند خود ادعا می‌کند که الگویی التقاطی یا آمیز
کلاس درس نویسندگی خلاق
مارگارت اتووداین کتاب بر مبحث رمان تمرکز دارد. افزون بر این با انجام تکالیف و تحقیق‌هایی که در هر درس به مخاطب ار
دیگر آثار نویسنده
خاطرات کتابی
احمد اخوتاین کتاب مجموعه‌ای است از جستارهایی، بعضی به قلم احمد اخوت و بعضی به ترجمۀ او که فصل مشترکشان با ی
نظری یافت نشد.