اوستانامه: از آفرینش تا فشگرد (بخشهای یکم تا دهم)
خلاصه
این کتاب از آنرو «اوستانامه» خوانده شده که هرآنچه از نوشتارهای بنیادین اوستایی و پهلوی یافت شده، با آرایشی نوین در این کتاب آورده شده است. هرچند این دفتر کوچک، فشرده و چکیدهای بس اندک از «اوستای بزرگ» به شمار میرود.معرفی کتاب
برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.
گزارشهای ناهمگون دربارۀ زمان و زادگاه زرتشت، نشانگر یک نکتۀ کلیدی و بسیار مهم است و آن پی بردن و پذیرفتن چند زرتشت و نه یک زرتشت میباشد. بدینگونه با جداسازی زندگی زرتشتها و بنابراین بینشهای ایشان، سخنان ناروا دربارۀ زرتشت بزرگ (سپیتمان) نیز کاهش مییابد. تاریخگذاریهای 600 ق.م یا 1700 ق.م در پیوند با زرتشتهای دیگر است و نه سپیتمان. باید یادآور شد که «زرتشت» نامی ویژه و لقبی بوده برای مغان بلندپایه که سپس به گونۀ نامی عادی رواج یافت. زرتشت یعنی فروغ زرین و به کسانی گفته میشد که به درجۀ اشراق و روشنبینی رسیده بودند.
اوستا را میتوان به درختی همانند کرد که تنهاش دین زرتشت است، اما ریشهها و شاخههایش کیشها و مذهبها و آیینهای گوناگون مغانه میباشند. بنابراین خوانندگان با دیدگاه و بینشهایی ناهمساز و جداگانه روبرو خواهند شد. پس درستترین و بهترین نوشتار دربارۀ جهانبینی زرتشت، همانا سرودههای او به نام گاتها (گاهان) به شمار میرود.
این کتاب از آنرو «اوستانامه» خوانده شده که هرآنچه از نوشتارهای بنیادین اوستایی و پهلوی یافت شده، با آرایشی نوین در این کتاب آورده شده است. هرچند این دفتر کوچک، فشرده و چکیدهای بس اندک از «اوستای بزرگ» به شمار میرود. کوشیده شده تا جانمایه، رنگ و بوی و معنای اوستا بازیافته و گزارشهایش به شایستهترین شیوه و روشنترین نگارش پیش رو نهاده شود تا خوانندگان و پژوهشگران آسوده دل باشند که درونمایۀ مزدایی و مغانی پاسداری شده است.
در دفتر نخست به پیروی از کتابهای «بن دهش» و «زادسپرم» از آفرینش تا فرجام جهان پی گرفته شده است. بنابراین بخشبندی این اوستای پارسی، بسان اوستای پهلوی نیست، بهویژه اگر دریافته شود که پارهای بخشبندیهای پیشین، ناهمگون و نابهنجار بوده است، مانند قانوننامۀ «وندیداد» که دو فرگرد و فصل نخست آن (یعنی آشنایی با سرزمینهای ایرانی و داستان برج و باروی جمشید) هیچ پیوند و همگونی با دیگر فرگردها ندارد.
در جاهایی که کتابهایی گوناگون، گزارشهایی همگون داشتهاند، نوشتههای همسان کمتر بازگفته شده و گاهی فرازها و جملههای همبسته در یک بند و پارارگراف آورده شده و نیز نثر پارسی موبدان و دستیارانشان آیینهوار آمده است.
در این نگارش و گزارش، چشم بسته به بازنویسی ترجمههای پارسی بسنده نشده و بسا واژگان و بندها بارها بررسی شده است؛ زیرا مترجمان متنهای پهلوی با چالشها و دشواریهای فراوانی روبرو بودهاند و کمابیش برداشتها و ترجمههای نادرست داشتهاند. همچنین گاهی نثر استوار و روشنی به پارسی نداشته و خوانندگان را سردرگم کردهاند. بهترین و برجستهترین مترجم نوشتارها و گفتارهای پهلوی، فردوسی بزرگ بوده و در دیباچۀ شاهنامه و نیز در بخشهای گوناگون از زبان کیان و یلان و فرزانگان، میتوان آیینها و منشهای اوستایی را بازیافت.
فهرست مطالب کتاب:
کتابنامه: نبشتههای بنیادین: ریشهها و شاخههای اوستا
دیباچه: گاهنامۀ سپیتمان زرتشت
پیشگفتار
بخش یکم: دربارۀ اوستا
بخش دوم: آفرینش اورمزدی
بخش سوم: اهریمنان
بخش چهارم: ایزدان
بخش پنجم: دربارۀ نخستین مردم
بخش ششم: دربارۀ ایرانشهر
بخش هفتم: زرتشت
بخش هشتم: کیان و شهریاران
بخش نهم: یلان و دانایان
بخش دهم: هزارههای رستاخیز
پربازدید ها بیشتر ...
ایل بختیاری در دورۀ قاجار
آرش خازنیموضوع این کتاب تأثیر متقابل حکومت و ایل در حاشیۀ ایران در دورۀ قاجار است. بررسی تاریخ اتحادیۀ ایلی ب
قصۀ ما به خر رسید: خر و خرپژوهی در شعر فارسی
غلامعلی گرایی، زهراسادات حسینیخرپژوهی در شعر طنز فارسی یکی از زمینههای طنز بوده که باید بهجد مورد تحقیق و پژوهش قرار میگرفت. نو
منابع مشابه بیشتر ...
داستان جم: بررسی فرگرد دوم وندیداد
چنگیز مولاییفرگرد دوم وندیداد، مفصلترین روایت اوستایی دربارۀ جم، شهریار شکوهمند اساطیری ایران است و به لحاظ و م
نبرد زردشت با اهریمن: ترجمۀ فرگرد نوزدهم ویدیوداد (وندیداد) و مقایسۀ متن اوستایی با ترجمۀ پارسی میانۀ آن
مریم طایفه قشقایی با مقدمۀ دکتر نصرالله پورجوادیاین دفتر پژوهشی است دربارۀ فرگرد نوزدهم از کتاب «ویدیوداد» (وندیداد) در اوستا. فرگرد نوزدهم از ویدیو
نظری یافت نشد.