۲۳۸۸
۵۵۹
اصول علم معانی

اصول علم معانی

پدیدآور: محمود فضیلت ناشر: زوارتاریخ چاپ: ۱۳۹۹مکان چاپ: تهرانتیراژ: ۱۱۰شابک: 7ـ584ـ401ـ964ـ978تعداد صفحات: ۱۴۴

خلاصه

در این کتاب به خاستگاه، ریشه‌شناسی، دیرینه‌پژوهی و علل و ضرورت آغازین گرایش انسان به بلاغت و آثار بلاغی نیز به فراخور موضوع توجه شده است. همچنین در این کتاب به نقش تاریخ و گذر زمان در دگرگونی و حتی دگردیسی آثار از زبان ادبیات و ادبیات به زبان نیز پرداخته شده و از نقش معنادار و معناساز زمان سخن گفته شده است.

معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.​


کتاب‌های متعددی با موضوع بلاغی یا در پیوند با بلاغت و نقد بلاغی به زبان‌های فارسی، عربی، انگلیسی وجود دارند که از جهت خاص و با انگیزه و کاربردی مشخص به موضوع پرداخته‌اند و در نوع خود، درخور توجه و تأمل هستند. هدف اصلی نگارش این کتاب، ارائۀ تعریف و طبقه‌بندی علم معانی و نمایاندن ابعادی نو و نادر از پژوهش بلاغی به‌ویژه معانی‌پژوهی در آثار ادبی و تمرکز بر مسائل زیر است:

1. توجه به نقش ارتباطی زبان و ادبیات و کارکردهای علم معانی در اثرگذاری بر شنونده یا خواننده و ارائۀ شیوه‌های ایجاد «ارتباط مؤثر».

2. تأمل بر تشابه و تمایز معناشناسی به عنوان موضوعی زبان‌شناسانه با «علم معانی» که در عرف علمی و دانشگاهی موضوعی ادبی به شمار می‌رود.

3. اشاره به زمینه‌های تطبیقی و مقایسه‌ای موضوعات بلاغی در سه حوزۀ ایرانی، قلمرو شرقی و غربی (یونان باستان و غرب جدید).

4. ابهام‌زدایی و روشنگری از دامنۀ تعریف، تأثیر و نقش هر موضوعی که کاربرد دوگانه یا چندگانه دارد. اصطلاحاتی چون خبر، انشاء، نهاد، گزاره (مسندالیه، مسند)، نکره، معرفه، حشور و از این گونه‌ها که افزون بر علم معانی، گاه در دستور زبان و حتی علم بدیع با شرح و معنای دیگری نیز به کار می‌روند.

5. به زمینه‌های تطبیقی و مقایسه‌ای اصطلاحات در حوزه‌های دوگانۀ مطالعات ادبی و زبانی و به زاویۀ دیدهای متفاوت ادیبانه و زبان‌شناسانه نیز پرداخته شده است.

6. نمونه‌های تکراری شواهد شعری و نثری کتب بلاغی پیشین کمتر به کار رفته و نمونه‌های این کتاب ـ مگر به ضرورت ـ نو و از شاعران معاصر است.

7. در شرح و تبیین مقوله‌های علم معانی، نمونه‌هایی از نظر و دیدگاه شاعران و نویسندگان کلاسیک در قالب داستان و حکایت آمده است. افزون بر این در آثار ادبی ما نظرها و دیدگاه‌های تأمل‌برانگیزی در زمینۀ زبان، ادب و بلاغت وجود دارد که در کتب بلاغی موجود به آنها استناد نشده است.

8. در این کتاب هم‌زمان و ضمن نگارش متن و شرح و تبیین موضوعات علم معانی، به نقد و بررسی تعاریف مطرح (نقد درونی) در کتب بلاغی نیز توجه شده است.

9. به خاستگاه، ریشه‌شناسی، دیرینه‌پژوهی و علل و ضرورت آغازین گرایش انسان به بلاغت و آثار بلاغی نیز به فراخور موضوع توجه شده است. همچنین در این کتاب به نقش تاریخ و گذر زمان در دگرگونی و حتی دگردیسی آثار از زبان ادبیات و ادبیات به زبان نیز پرداخته شده و از نقش معنادار و معناساز زمان سخن گفته شده است. این ویژگی‌ها این کتاب را از دیگر کتاب‌های «معانی‌پژوهی» متمایز می‌کند. در مجموع نویسنده کوشیده تا به مناسبت هر موضوع، یافته‌های پژوهشی و تخصصی و نقد درون‌موضوعی را به منظور وصول به تعریفی دقیق ارائه دهد.

فهرست مطالب کتاب:

پیش از گفتار

فصل اول: نسبیت ادبیات

فصل دوم: دستور زبان و معانی

فصل سوم: قصر و حصر

فصل چهارم: جملۀ انشایی

فصل پنجم: ایجاز، مساوات، اطناب

فصل ششم: حشو

فصل هفتم: وصل و فصل

کتاب‌نامه

نظر شما ۰ نظر

نظری یافت نشد.

پربازدید ها بیشتر ...

آیین های ایل شاهسون بغدادی

آیین های ایل شاهسون بغدادی

یعقوبعلی دارابی

در این کتاب ضمن معرفی ایل شاهسون بغدادی در گذر تاریخ، آیین‌های دینی و آداب و رسوم اجتماعی این ایل بر

زندگی‌نامه و خدمات علنی و فرهنگی محمدتقی‌ بهار (ملک‌الشعراء)

زندگی‌نامه و خدمات علنی و فرهنگی محمدتقی‌ بهار (ملک‌الشعراء)

جمعی از نویسندگان زیرنظر کاوه خورابه

بی‌شک در ساحت ادبیات و فرهنگ ایران معاصر، به‌ویژه در زمینۀ ارتباط با ادبیات کهن و پربار ما که بزرگان

منابع مشابه

علم معانی و دستور زبان فارسی

علم معانی و دستور زبان فارسی

عباسعلی وفایی، سمیه آقابابایی

آنچه محور اصلی این کتاب قرار گرفته، شناخت و بررسی ارتباط دو دانش دستور زبان و شاخه‌ای از علم بلاغت ی

آشنایی با علم معانی در زبان فارسی

آشنایی با علم معانی در زبان فارسی

داریوش ذوالفقاری

سخن گفتن به مقتضای حال مخاطب، اساس همۀ تعریف‌هایی است که از علم معانی و در معنای وسیع‌تر آن برای بلا

دیگر آثار نویسنده

سرقات ادبی: سخن‌ربایی و گونه‌های آن و نقد منابع و مآخذ

سرقات ادبی: سخن‌ربایی و گونه‌های آن و نقد منابع و مآخذ

محمود فضیلت

این علم به این مسئله می‌پردازد که آیا یک مضمون هنری و ادبی می‌تواند در آثار دو شاعر تکرار شود یا شاع