کتابخانه تخصصی ادبیات

۶۰۶

۲۶۴

هاروکی موراکامی: خیال‌پرداز واقع‌گریز؛ گلچینی از مصاحبه‌ها و گفتگوها، سخنرانی‌ها و مقالات

پدیدآور: هاروکی موراکامی ناشر: کتاب کوله پشتیتاریخ چاپ: ۱۳۹۹مترجم: مژگان رنجبر مکان چاپ: تهرانتیراژ: ۷۰۰شابک: 0ـ333ـ461ـ600ـ978 تعداد صفحات: ۳۱۲

هاروکی موراکامی گفتگوها مجموعه مقالات داستان‌نویسان ژاپنی ادبیات ژاپن مژگان رنجبر نشر کتاب کوله پشتی کتابشناسی

خلاصه

معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.

هاروکی موراکامی متولد 1949 در کیوتوی ژاپن است. او حول و حوش سی سالگی نوشتن را آغاز کرده و با گذر زمان تبدیل به یکی از نویسندگان پیشروی نسل خود شده است. از این نویسنده اغلب به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان بزرگ دنیا که در قید حیات است، یاد می‌شود. موراکامی افتخارات ادبی بسیاری را در ژاپن و سراسر دنیا به دست آورده است؛ از جمله: جوایز ادبی گونزو، نوما، تانیزاکی، یومیوری و کووابارا تاکه‌ئو در ژاپن و جوایز ادبی جهانی مانند فرانتس کافکا، اورشلیم، فرانک اکانر و هانس کریستین اندرسون.

او در سال 2018 موافقت کرد تا آرشیو دست‌نویس‌ها، مستندات و مجموعۀ صفحات موسیقی‌اش در اختیار دانشگاه واسه‌دا قرار گیرد. او در حال حاضر با همسرش در توکیو زندگی می‌کند.

این کتاب، گلچینی است از گفتگوها، سخنرانی‌ها و مقالات هاروکی موراکامی، نویسندۀ پرآوازۀ ژاپنی. موراکامی نویسنده‌ای است که فضای خاص بیشتر آثارش گاهی باعث ایجاد ابهام و سؤالات بی‌شماری از جانب خوانندگان می‌شود؛ سؤالاتی که در گفتگوهای این کتاب نیز مطرح شده‌اند و خواننده پی می‌برد که خود نویسنده نیز در پی یافتن پاسخی برایشان بوده است. از آنجا که این نویسنده هیچ‌گونه واکاوی و شرح بر آثارش نمی‌پذیرد، شاید بهترین راه برای درک بهتر فضای داستان‌های او این است که پای صحبت خودش نشست. در این کتاب، خواننده پاسخ برخی سؤالات خود را خواهد گرفت و با بخشی از فلسفه و جهان‌بینی ای نویسنده نیز آشنا خواهد شد.

موراکامی در بخشی از این کتاب، در پاسخ به سؤالی دربارۀ انتخاب کامل کردن یک کتاب یا گذشتن از خط پایان یک ماراتن، می‌گوید: «گذاشتن آخرین نقطه در انتهای یک داستان مثل به دنیا آوردن یک بچه است، لحظه‌ای بی‌مانند. یک نویسندۀ خوش‌شانس در طول عمرش می‌تواند حدود دوازده رمان بنویسد. نمی‌دانم هنوز چند کتاب دیگر در خودم دارم؛ امیدوارم چهار یا پنج تای دیگر باشد. وقتی می‌دوم چنین محدودیتی را احساس نمی‌کنم. من هر چهار سال یک بار کتاب حجیمی را منتشر م‌کند؛ اما هر سال یک مسابقۀ ده کیلومتر، یک نیمه‌ماراتن و یک ماراتن را می‌دوم. تاکنون 27 مسابقۀ ماراتن را دویده‌ام». (ص 105)

در بخشی دیگر از کتاب در پاسخ به سؤالی دربارۀ سبک داستان‌نویسی‌اش می‌گوید: «سبک من، یعنی آنچه گمان می‌کنم سبک من باشد، بسیار نزدیک به سرزمین عجایب بی‌رحم و ته دنیاست. خودم سبک رئالیستی را دوست ندارم. سبکی سوررئالیستی را ترجیح می‌دهم. اما با «جنگل نروژی» تصمیم گرفتم رمانی صددرصد رئال بنویسم. به چنین تجربه‌ای نیاز داشتم. اگر مدام داستان‌های سوررئالیستی می‌نوشتم، شاید نویسنده‌ای گیشه‌ای می‌شدم. اما من می‌خواستم وارد جریانی غالب شوم. بنابراین باید ثابت می‌کردم که می‌توانم کتابی رئالیستی بنویسم، به همین دلیل آن کتبا را نوشتم که در ژاپن پرفروش شد و من چنین نتیجه‌ای را پیش‌بینی می‌کردم». (ص 45)

فهرست مطالب کتاب:

* یادداشت مترجم

* دربارۀ هاروکی موراکامی

* مصاحبه‌ها و گفتگوها

گفتگوی هاروکی موراکامی و جان وسلی هاردینگ/ بامب مگزین، 1994

مصاحبۀ لورا میلر و دن جوزج با هاروکی موراکامی/ وب‌سایت سالن 1997

هنر داستان، هاروکی موراکامی/ پاریس ریویو 2004

مسئولیت در رؤیاها آغاز می‌شود؛ جورجیا ریویو/ 2005

وقتی می‌دوم در مکان آرامی هستم/ اشپیگل، فوریۀ 2008

به دنبال رشد؛ مصاحبۀ هیدئو فوروکاوا با هاروکی موراکامی/ دسامبر 2008

هاروکی موراکامی: در جستجوی رئالیسم نو/ یومیوری شیمبون 2009

رابطۀ نوشتن با موسیقی؛ گفتگوی هاروکی موراکامی و سیجی ازاوا/ بخشی از کتاب تماماً در باب موسیقی 2010 تا 2011