۱۰۷۹
۳۶۹
اندیشه و اندیشه‌ورزی

اندیشه و اندیشه‌ورزی

پدیدآور: فرهنگ رجایی ناشر: فرهنگ جاویدتاریخ چاپ: ۱۳۹۸مکان چاپ: تهرانتیراژ: ۵۰۰شابک: 1ـ91ـ8209ـ600ـ978تعداد صفحات: ۴۶۴

خلاصه

در سرتاسر این کتاب بحث نویسنده این بوده است که جهانداری بالقوه از آغاز تاریخ قابل مشاهده بوده است و در تمام دوران‌ها و در فرهنگ‌های گوناگون خود را بسط داده و تحقق یافته است.

معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.​

 

در سرتاسر این کتاب بحث نویسنده این بوده است که جهانداری بالقوه از آغاز تاریخ قابل مشاهده بوده است و در تمام دوران‌ها و در فرهنگ‌های گوناگون خود را بسط داده و تحقق یافته است. ادعای نویسنده این است که «جشن» تمدن‌سازی و حکومت‌داری متمدنانه وقتی بروز کرده است که سه ستون عقل جهانداری برقرار و استوار بوده‌اند. ستون اول جاری و ساری بودن قواعد جهانداری است؛ یعنی تحقق مصلحت سه پایۀ فردی ـ جمعی ـ همگانی به کمک همت در جهت تولید ترکیبی سه جنبۀ امر سیاسی، یعنی قدرت ـ مدیریت ـ آرمان / هنجار.

پرسش اصلی این کتاب آن است که انسان چگونه می‌تواند زندگی جمعی خویش را سامان دهد؟ پاسخ کلّی نویسنده همانا «اندیشه و اندیشه‌ورزی» است. امّا اندیشه در مورد چه مقوله‌ای؟ فرمایش موبد بابصیرتِ عهد ساسانی، تَنسر، موجز و کامل است: «قانون عقل جهانداری»؛ از اینرو، کتاب در بخش اوّل (گفتمان ”اندیشه“) در سه گفتار عبارت تَنسر را شالودهشکنی و تحلیل کرده است. امّا اندیشه‌ورزی برای چه؟ نویسنده هدف اندیشه‌ورزی را یافتن بینش درست می‌داند. پس بخش دوّم (گفتمان ”اندیشه‌ورزی“) در نُه گفتار به تحلیل آرای دانشوران شرقی و غربی ازجمله حمید عنایت، فریدون آدمیت، داریوش شایگان، ابن خلدون، هانا آرنت، لئو اشتراوس، فرنان برودل، و کِنِت تامسن می‌پردازد. مؤلف بر این باور است که هر یک از این دانشوران، بینش درستی برای فهم و اجرای جنبه‌هایی از قانون عقل جهانداری ارائه داده‌اند.

حرف حساب دربارۀ جهانداری و قانون عقل چیست؟ بخش اول کتاب در سه گفتار به این پرسش پاسخ داده و اندیشۀ جهانداری را تبیین می‌کند. نویسنده مدعی است که جهانداری قابل قیاس با یک قطعۀ موسیقی و اجرای آن است: به نوازندگی و حضور فعال تمام نوازندگان، در اختیار بودن امکانات و ابزارآلات، و بیداری همت همگانی برای به فعل درآوردن تمام توان‌های مادی، ذهنی، روحی و ارزشی در یک اجتماع فرضی احتیاج است. نه‌تنها زیبایی، بلکه بصیرت نماد قطعه و اثر موسیقایی در این است که نشان می‌دهد نمی‌توان نقش هیچ‌چیز و هیچ‌کس، حتی «سکوت» و تماشاچیان را فراتر یا فروتر گرفت. این ارکستر عظیم در بخش اول کتاب در سه مقوله دسته‌بندی شده و در سه گفتار به بحث گذاشته شده است. مقولۀ اول به معنا و حدود و ثغور جهانداری و اجزای تشکیل‌دهندۀ آن اختصاص دارد. گفتار اول چارچوب قطعۀ موسیقی یا اصول قاعدۀ جهانداری را توصیف و تحلیل می‌کند که شامل سه جنبۀ مصلحت و اسباب تحقق آن و سه وجه امر سیاسی و لایه‌های آن است. مقولۀ دوم به نوازندگان قطعه می‌پردازد که در این کتاب از آنها با واژۀ کلان‌شهروندان یاد شده است. گفتار دوم به کیستی و کارویژۀ شهروندان و ادب و آداب مترتب بر کار آنها تمرکز کرده و این دو مقوله را شالوده‌شکنی می‌کند. بالاخره اینکه گفتار سوم بر محل اجرای موسیقی یا صحنه‌ای توجه دارد که جهانداری به دست پرتوان شهروندان طنین قدرتمند خود را منعکس می‌کند. این صحنه را که ملک، دولت، مدینه و قلمرو گفته‌اند تعمداً «نظام» خوانده شده تا نفس بودن آن را منعکس و مسئولیت تأسیس، حفظ و روزآمدی آن را در زمان و مکان و به دست نسلی که میدان‌دار است، برجسته شده است.

جنبۀ دیگر پرسش نویسنده در این کتاب آن است که در پی ارائۀ چه سطح فکری است؟ و اینکه دانش دربارۀ کدام جنبه از جهانی شدن را مهم و ضروری می‌داند؟ نتیجۀ نویسنده این بود که ارائۀ فهمی از روند جهانی شدن ضرورت اول است که انتخابی بود از سوی او و بنابراین پدیدۀ جهانی شدن را توصیف و تحلیل کرد. با همین منطق در ارائۀ دانش هر یک از متفکران انتخاب‌شده در بخش دوم، منطق درونی هدف آنها به هدف خود را ارائه داده است. نویسنده در این بخش در پی پاسخ به این پرسش بوده که هر یک از این متفکران در حوزۀ تخصصی خود چه دانشی در مورد وضع بشر ارائه کرده است. به همین دلیل کوشیده عنوان هر گفتار را به صورت پرسشی در مورد مقوله‌ای که در مرکز کار دانشوری هر متفکری دیده است، صورت‌بندی کند؛ مثلاً در مورد حمید عنایت «عنوان چگونه بیندیشیم؟» را سرآمد مقولات در آثار وی دیده است یا در مورد کنت تامسن «چگونه اخلاقی باشیم؟» را پرسش مرکزی دانسته است.

در واقع آنچه نویسنده در این کتاب به انجام رسانده است، این است که قانون عقل جهانداری، به‌ویژه لایه‌های تشکیل‌دهندۀ مفهوم جهانداری را بشناساند. نویسنده معتقد است جهانداری هدف مناسبی برای گذران «پنج روز نوبت» بر روی زمین در اختیار انسان قرار می‌دهد: «دور مجنون گذشت و نوبت ماست/ هر کسی پنج روز نوبت اوست». (حافظ) افزون بر آن سنجۀ خوبی هم برای ارزیابی دستاوردهای اجتماعات و دوران‌های تاریخی برای انسان است.

فهرست مطالب کتاب:

دربارۀ نویسنده

سابقه و سپاس

درآمد: قانون عقل جهانداری

بخش اول: اندیشۀ جشن

گفتار اول: جهانداری

گفتار دوم: شهروندان (جهانداران)

گفتار سوم: نظام (جهان، قلمرو، مدینه/ دولت)

بخش دوم: اندیشه‌ورزی: بینش و دانش

گفتار چهارم: چگونه بیندیشیم؟ حمید عنایت

گفتار پنجم: با چه رهیافتی بیندیشیم؟ لئو اشتراوس

گفتار ششم: چگونه خود را تعریف کنیم؟ چارلز تیلر

گفتار هفتم: چگونه اخلاقی باشیم؟ کنت تامسن

گفتار هشتم: چگونه بازیگری کنیم؟ هانا آرنت

گفتار نهم: چگونه تاریخ را بفهمیم؟ ابن خلدون

گفتار دهم: چگونه تاریخ فکر را دریابیم؟ فریدون آدمیت

گفتار یازدهم: چگونه شرق را بفهمیم؟ داریوش شایگان

گفتار دوازهم: چگونه غرب را بفهمیم؟ فرنان برودل

کلام آخر

کتاب‌شناسی

نمایه

نظر شما ۰ نظر

نظری یافت نشد.

پربازدید ها بیشتر ...

دربارۀ ارتباطات: ارتباطات و تجلی آن در ادبیات و شعر فارسی

دربارۀ ارتباطات: ارتباطات و تجلی آن در ادبیات و شعر فارسی

حمید مولانا

در این کتاب ابتدا دایره یا جهان و عالم ارتباطات انسان را در یک الگوی پنج‌گانه به این ترتیب خلاصه شده

درآمدی بر شناخت هنر مدرن

درآمدی بر شناخت هنر مدرن

مانیکا بوم ـ داچن و جَنِت کوک

این کتاب به جای آنکه به توالی تاریخ جنبش‌های هنری بپردازد، با رویکردی موضوعی، برخی شاهکارهای هنر مدر

منابع مشابه بیشتر ...

شایگان به روایت شایگان و یادگارنوشته‌های داریوش شایگان

شایگان به روایت شایگان و یادگارنوشته‌های داریوش شایگان

به کوشش علی دهباشی

در این کتاب یادداشت‌ها و یادکردهایی که به لطف اعتماد دکتر شایگان عمدتاً در نشریات «کلک» و سپس «بخارا

آفاق عرفان در سپهر ایران: گفتگوی حامد زارع با نصرالله پورجوادی

آفاق عرفان در سپهر ایران: گفتگوی حامد زارع با نصرالله پورجوادی

به کوشش حامد زارع

زادۀ خیابان مولوی در تهران، امروز در الهیه مسکن گزیده و در خلوت خود، سفرهای جذاب و گاه خیره‌کننده‌ای

دیگر آثار نویسنده

بازیگری در باغ هویت ایرانی؛ سرنمونی حافظ

بازیگری در باغ هویت ایرانی؛ سرنمونی حافظ

فرهنگ رجایی

پرسش اصلی کتاب این است که آیا می‌توان تلاش در بازسازی باغی با عوامل هویت ایرانی، که در میراث غنی ایر