تمدن اسلامی در جنوب آسیا؛ تاریخچهای از قدرت و حضور مسلمانان در شبه قارۀ هند
خلاصه
این کتاب شرحی جامع از تاریخ اسلام در هند ارائه میدهد که دربرگیرندۀ جنبههای سیاسی، اجتماعی اقتصادی، فرهنگی و اندیشهورزی مسلمانان است.معرفی کتاب
برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.
مسلمانان نزدیک به چهارده قرن در جنوب آسیا حضور داشتهاند و چهل درصد از جمعیت انبوه ساکن در این منطقۀ وسیع جهان از این دین پیروی میکنند. سهم مسلمانان در میراث فرهنگی شبه قاره چشمگیر است. این کتاب شرحی جامع از تاریخ اسلام در هند ارائه میدهد که دربرگیرندۀ جنبههای سیاسی، اجتماعی اقتصادی، فرهنگی و اندیشهورزی مسلمانان است. نویسنده با استفاده از یک چارچوب کرونولوژیکال (وقایع نامهنگارانه/ ذکر وقایع به ترتیب تاریخی) از نخستین روزهای حضور اسلام تا به امروز (دهۀ نخست هزارۀ دوم) و رخدادهای مهم را بازگو میکند. تمرکز بحث بر نحوۀ تلاش مسلمانان برای دستیابی، حفظ و اعمال اقتدار سیاسی خود، بحران هویت و تزلزل اعتماد به نفس مسلمانان با ورود استعمار غرب به شبهقاره، و سرانجام ترکیب و درهمآمیزی هندوییزم و اسلام در حیات و زندگی روزمرۀ هندیان مسلمان است.
در متن این کتاب، واژۀ جنوب آسیا به سه کشور هند، پاکستان و بنگلادش اطلاق میشود. کشورهای دیگری در جنوب آسیا وجود دارند، اما این کتاب به طور خاص به تاریخ مسلمانان در این سه کشور میپردازد. واژۀ «شبه قارۀ هند» معنی سیاسی ندارد و فقط توصیف منطقۀ جغرافیایی خاصتری در جنوب آسیاست که سه کشور مذکور را دربر میگیرد. واژۀ هند در این کتاب به طور گستردهای به دو مفهوم به کار میرود؛ نخست به تمدن و فرهنگ فراگیر در ناحیهای با قدمتی چندهزارساله اشاره میکند که اقوام گوناگون شبه قاره از طریق دین، هنر، ادبیات یا آداب و رسوم هویتی هماهنگ یافتهاند. هند سیاسی ملتی نو است؛ اما هند فرهنگی تمدن منطقهای باستانی است. دوم با ظهور قدرت بریتانیا از اواسط سدۀ هجدهم، هند همچنین یک واژۀ مشخص و شناختهشده در متون تاریخی و سیاسی سراسر دنیا شد.
واژۀ «تمدن اسلامی» عموماً به پیشرفتهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بهدستآمده توسط مسلمانان در روزهای اوج امپراتوری اسلامی تحت حکومت سلسلههای اموی و عباسی بین سدههای دوم تا چهارم / هشتم تا دهم اطلاق میشود. واژۀ «قدرت» در عنوان فرعی به حکومت سلاطین مسلمان و والیان آنها بر نواحی متعدد جنوب آسیا در سدهها بسیار اشاره دارد. اوج دورۀ نفوذ آنان از اواسط سدۀ دهم / شانزدهم تا اواخر سدۀ یازدهم / هفدهم است که طی آن چهار امپراتور بزرگ تیموری در عمل بر سراسر شبه قاره حکم راندند.
وجود نقشهها، تصاویر، جداول سلسلههای پادشاهی مسلمان هند در انتها و پیوستهایی در پایان هر فصل به انتقال بهتر محتوای اثر یاری رسانده است. نویسندۀ کتاب، بورجور آواری، پژوهشگر افتخاری در دانشگاه متروپولیتن منچستر است. او روایت خود را به خوبی و روانی و به نحو دلپذیری بیان میکند. وی که از پارسیان هند است، در 1938 در هند زاده شده است. فضای پرشور سیاسی در میان جامعۀ مهاجر هندیان را به هنگام اعلام استقلال هند تجربه کرده و به یاد دارد. او با مطالعۀ روشمند وقایع تاریخی و تدریس تاریخ به مدت 26 سال در انگلستان و سپس مناسبات دوستانهای که با فرهیختگان مسلماغن مقیم انگلستان برقرار کرده، بر این پیشداوریها غلبه کرده و کوشیده است در این کتاب بیطرفانه و با درک محدودیتها و آرزوهای جناحهای مختلف هند و قلههای فکری گوناگون در درون جامعۀ مسلمانان شبه قاره گزارش و تحلیلی بیطرفانه و دقیق از موضوع مطالعه خود ارائه دهد.
فهرست مطالب کتاب:
پیشگفتار مترجم
پیشگفتار
فصل اول: مقدمه
فصل دوم: دورۀ تسلط اعراب (600 تا 1000 میلادی)
فصل سوم: قدرت ترک و فرهنگ ایرانی در عصر انتقال
فصل چهارم: سلطنت دهلی در اوج
فصل پنجم: مراکز جدید قدرت و فرهنگ اسلامی
فصل ششم: استیلای تیموریان: اکبر و جانشینان او
فصل هفتم: عصر فروپاشی شاهنشاهی تیموری
فصل هشتم: مسلمانان در دورۀ کمپانی شرقی
فصل نهم: نخستین نشانههای مدرنیتۀ اسلامی در حکومت راج
فصل دهم: اتحاد یا جدایی؟ معمای مسلمانان در پایان حکومت راجگ
فصل یازدهم: سخن آخر ـ چالشهای تازه در شبه قارهای ازهمگسیخته (1947 ـ 2011)
اندیشههای پایانی
سلسلههای شاهان مسلمان
یادداشتها
کتابشناسی
نمایه
پربازدید ها بیشتر ...
ایران در آینۀ شعر روس
میخاییل سینلنیکوفاین کتاب برگرفته از کتاب «ایران و درونمایههای ایرانی در شعر شاعران روس» اثر میخاییل سینلنیکوف شاعر
گزارشهایی دربارۀ مختصر عملیاتی در جنوب ایران: رویارویی نظامی بریتانیا و ایل قشقایی در بهار و تابستان 1918 م/ 1336 هـ.ق
سر پرسی سایکس، کلنل ای.اف. اورتون و دیگرانآنچه در این کتاب آمده، مجموعهای از گزارشهای فرماندهان بریتانیایی رشتهعملیاتی است که در بهار و تاب