معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.

نام حشمت سنجری (1296 ـ 1373) همواره در کنار ارکستر سمفونیک تهران می‌درخشد؛ رهبر ارکستر، آهنگساز و نوازنده‌ ویلن، عمری را پای توسعه، حفظ و اعتلای موسیقی کلاسیک و ارکستر سمفونیک تهران گذاشت. این کتاب در تلاش برای ارائۀ‌ تصویری روشن از بخشی از تاریخ معاصر در حوزه‌ موسیقی چندصدایی ایران است. احترام به هنرمندان پیشگام و جریان‌ساز باید در فرهنگ ایران زمین تبدیل به یک آیین شود تا به پاسداشت زحمات و تلاش‌های آن بزرگان قدر زمان حال را بدانیم و بتوانیم درسی از تلاش‌شان بگیریم.

حشمت سنجری از مرزهای اعتقادی‌اش در جغرافیای موسیقی، عاشقانه پاسداری می‌کرد و این عشق، گاه به صف‌آرایی با مخالفان آنچه «موسیقی خوب» می‌دانست منجر می‌شد؛ صادق‌تر از آن بود که خشم خویش را از چوب حراج بر آرمان‌هایش پنهان کند. می‌خروشید تا مبادا بدخواهان به گوهر ناب آن عشق خدشه‌ای اندازند. همین بی‌محابایی و دل‌سپردگی بود که «سیاست» را نیز تاب مقاومت در برابر آن نبود و این‌چنین، در هر دو سوی انقلاب، نیاز به حضور عاشقی چون او جایگاه خدشه‌ناپذیرش را در ارکستر سمفونیک تهران تثبیت کرد. حشمت سنجری محافظ معبد و مجاور امین موسیقی کلاسیک، با وجود تعصب و اصول‌گرایی، دستگیر عاشقان جوانش نیز بود؛ شاهد آنکه در هموارکردن راه وصول دلدادگان به معشوق از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کرد.

در فصل نخست کتاب علاوه بر مقدمۀ مرسده بایگان همسر زنده‌یاد حشمت سنجری، زندگینامه‌ هنرمند در ۱۲ بخش آمده است. فصل دوم شامل یادداشت‌هایی از سیمین دانشور، فریدون مشیری، و ..... در یاد و خاطره‌ سنجری است و فصل سوم به گفتگوهای او اختصاص دارد. در پایان، فهرست کاملی از اجراهای حشمت سنجری با ارکسترهای مختلف دنیا و نمونه‌هایی از پارتیورهای ساخته‌های او درج شده است.

در فصل دوم یادنگاری از فریدون مشیری آورده شده که در بخشی از آن می‌خوانیم: «حشمت به ادبیات بسیار علاقه داشت و چون مرا در کار شاعری و روزنامه‌نگاری و به طور کلی با مطبوعات می‌دید، بیشتر با هم حرف گفتنی داشتیم. من از او راز و رمز موسیقی غربی را می‌آموختم و او با من از ادبیات سخن می‌گفت. از همۀ اینها گذشته شاید حدود چهل سال از آشنایی و دوستی مشترک‌مان، مرا در متن جریانات هنری در زمینه‌های موسیقی، تئاتر، شعر و نقاشی معاصر می‌دید. مصاحبه‌هایم را می‌خواند و هر گاه برنامه‌ای اجرا می‌کرد، از من می‌خواست تا نظر هنردمندانی را که برای شنیدن آن برنامه آمده بودند، برایش بازگو کنم». (ص 49)

فهرست مطالب کتاب:

* دیباچه/ مرسده بایگان (سنجری)

* سرگذشت: سوئیت سنجری

* یادها و خاطره‌ها

دو نوع لبخند/ سیمین دانشور

آفتاب جان او/ فریدون مشیری

همواره در تکاپو/ پرویز منصوری

هنوز سنجری را نمی‌شناسیم/ فریدون ناصری

همیشه به خاطر این مردم/ عباس معروفی

عشق راه خود را می‌یابد/ محمدرضا نصیری

آینده در دستان اوست/ فکرت امیراف

یک اتفاق ساده اما باشکوه/ علیرضا غفاری

پایمردی استاد/ محسن افتاده

آخرین ملاقات ما/ سرگئی آقاجانیان

* گفتگوها

موسیقی خوب، موسیقی بد

ابتذال بر موسیقی ما حاکم شده است

افراط در کمین موسیقی

برخورد سازنده با تماشاگر شهرستانی

رهبر ارکستر به مثابه فرمانده

اگر موسیقی‌دان نبودم، آدم عاقلی می‌شدم

نکته‌هایی از موسیقی ایرانی

* از نگاه مطبوعات

سفر به سرزمین‌های شمالی/ گ. بجانیان

نگاهی به آثار حشمت سنجری

حشمت سنجری، دور از صحنه درگذشت

* سال‌شمار

* اجراها: از آغاز تا پایان