۲۱۳۳
۶۲۴
نظریه شعر سپید؛ حرف‌های احمد شاملو دربارۀ شعر و شاعری

نظریه شعر سپید؛ حرف‌های احمد شاملو دربارۀ شعر و شاعری

پدیدآور: احمد شاملو به کوشش هیوا مسیح ناشر: سرزمین اهوراییتاریخ چاپ: ۱۳۹۷مکان چاپ: تهرانتیراژ: ۵۰۰شابک: 3ـ08ـ9882ـ600ـ978 تعداد صفحات: ۳۰۲

خلاصه

این کتاب اگر نه همۀ حرف‌های شاملو دربارۀ شعر سپید، شعر و شاعری، بلکه بخش عظیمی از حرف‌های اوست که از میان مجلات دهۀ چهل به این سو، همچون «خوشه»، «کتاب جمعه» و .... و از میان دیگر منابع گردآوری، تصحیح و تدوین موضوعی شده است.

معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.

 

وقتی سال‌های 1318 ـ 1334 نیمایوشیج نامه‌هایی با عنوان «حرف‌های همسایه» می‌نوشت، تا به قول خودش مقدمه‌ای باشد بر شعر نیمایی، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد روزهایی این نامه‌ها منتشر و کتاب بالینی بسیاری از شاعران جوان بعد از او شود.

احمد شاملو بعد از نیما، مهم‌ترین شاعر و دومین پدر شعر امروز فارسی است که راهی تازه در کنار شعر نیما پیش روی ما نهاد؛ اما هرگز مؤلفه‌های شعر سپید را ننوشت. این کتاب اگر نه همۀ حرف‌های شاملو دربارۀ شعر سپید، شعر و شاعری، بلکه بخش عظیمی از حرف‌های اوست که از میان مجلات دهۀ چهل به این سو، همچون «خوشه»، «کتاب جمعه» و .... و از میان دیگر منابع گردآوری، تصحیح و تدوین موضوعی شده است.

اگر پذیرفته شود به‌راستی «سال 1339، سال تثبیت و تسلط شعر نیمایی و شعر سپید شاملویی» است، سال‌های «خوشه» سال‌های پرباری بود برای رسیدن به این موقعیت؛ هم برای شاملو، هم برای شعر امروز و هم برای شاعران. به‌ویژه شب‌های شعر خوشه که تخته‌پرش نام‌های زیادی شد در شعر امروز که از آن همه بسیار، تعدادی همچنان پرتوان و صاحب صدا در شعر امروز پیش می‌روند.

این کتاب بسیاری از سایه‌های دنیای شعر شاملو، شعر سپید و دنیای شعر و شاعر را در نسبت با جامعه، انسان و جهان برای ما و آیندگان روشن خواهد کرد. پس این کتاب، کتابی است ـ در کنار «حرف‌های همسایه ـ نیما که راهنمایی است بس ارزشمند ـ شکل‌یافته از سخنان احمد شاملو که می‌تواند فرزندان فارسی‌زبان ایران را با خود به امروزها و فرداهای شعر هدایت کند، البته در کنار شعر خودش و شعر پس از او. اما قصد این کتاب آن نیست که از رهگذر سخنان شاملوی بزرگ فقط به شعر خود شاملو رسیده شود، بلکه قرار است همچنان‌که خود آن بزرگ می‌خواست، به شعر و هر کسی به جهان خودش برسد؛ اما با شناخت و با نگاهی انتقادی. هوای تازه در مطبوعات و ماجرای خوشه و ... شاملو طی سال‌ها فعالیت مطبوعاتی اینجا و آنجا، به‌ویژه در «کتاب جمعه» و مجلۀ «خوشه»، در بیشتر شماره‌ها به نامه‌های مخاطبان، از سراسر ایران پاسخ می‌داده است. پاسخ‌های هوشمندانۀ شاملو در همۀ حوزه‌ها به سؤالات مخاطبان، آن‌چنان زیبا و حساب‌شده و آگاهانه است که می‌تواند همچنان تا آینده ره‌توشۀ بسیاری از شاعران جوان شود. در این کتاب از پاسخ‌های شاملو آنچه به طور مستقیم به شعر مربوط می‌شد، انتخاب شده است. در پاره‌ای موارد که پاسخ‌های شاملو به ویژه دربارۀ «مجله» ها و خط مشی آنها و پاره‌ای پاسخ‌های شگفت‌انگیز در حوزۀ مسائل اجتماعی و سیاسی در این کتاب نیامده است؛ چراکه هدف این کتاب روشن‌کردن دیدگاه‌های شاملو دربارۀ شعر و البته مسائل پیرامون آن است.

در این کتاب پس از مقدمۀ طولانی هیوا مسیح که به شعر شاملو و سال‌های حضورش در مجلۀ «خوشه» و «کتاب جمعه» اختصاص دارد، سال‌شمار زندگی و آثار شاملو آورده شده است. بخش بعدی کتاب عنوان «شاملو از زبان شاملو» نام نهاده شده است. در این بخش نوشتارهایی از شاملو که به‌نوعی دل‌نوشته‌های اوست، گردآوری شده است. در قسمتی از این بخش می‌خوانیم: «من اگر مقروض کسی باشم، آن‌کس فقط خود «من» است. من مقروض خویشم. وامدار خویشم. این تن، این عمر، این زندگی دردها از دست من کشیده است. ولی بگذار احمد مقروض احمد باشد. شاملو وامدار شاملو باشد. بگذار اگر اندوهی هست، دردی هست، سوگی هست، میان خود و آیدا قسمتش کنم. بگذار احمد برای خوشی‌های احمد، گلیم پارۀ دیگران را از زیر پایشان بیرون نکشد». (ص 74)

بخش دوم کتاب گفتارهای شاملو دربارۀ نیما و دیگران است. در این بخش می‌خوانیم: «شعر نیما تحولش را مدیون خلاقیت ذهن شخص نیماست. شعرش از لحاظ وزن دنبالۀ منطقی شهر کهن است و از لحاظ محتوا محصول بینش شاعرانۀ او. نیما از شاعران غرب، اول با آلفرد دوموسه و امیل ورهان آشنا شد. اشعار موریس مترلینگ را هم خوانده بود و با هولدرلین هم آشنایی محدودی داشت. شعر عرب را هم می‌شناخت اما باید در نظر داشت که جهش اصلی او با «ققنوس» آغاز می‌شود: بهمن 1312. آشنایی او با این شاعران مطلقاً نمی‌تواند برای این تحول کافی بوده باشد». (ص 96)

دربارۀ شعر سپید در بخش پنجم کتاب آمده است: «شعر سپید، مطلق و مجرد است و می‌باید نامی دیگر از برای آن جست. چراکه غرض از شعر سپید نوعی از شعر نیست. یا چیزی است نزدیک به شعر بی‌آنکه شعر باشد و نزدیک به یک «نوشته» بی‌آنکه منطق و مفهوم آن منطق و مفهومی باشد که تنها با نوشتن، مرادی از آن حاصل آید. گاه نقاشی است، اما نمی‌توان به مدد نقاشی بیانش کرد. گاه رقص است، بی‌آنکه هیچ حرکتی بدان تحقق بخشد. گاه شعر است و از آن گذشته وزن و قافیه‌ای طلب می‌کند. تلاش می‌کند که نظمی به خود بگیرد، گاه فلسفه و گاه عکاسی است، کودک بهانه‌جویی است که بر هر چیز چنگ می‌زند». (ص 127)

آغاز جداسری، شعر و نثر، مسائل شعر و جامعه و پاسخ به نوشاعران بخش‌های دیگر این کتاب را شکل می‌دهند.

فهرست مطالب کتاب:

پیش‌گفتار: چیزی چنان‌که باید

سال‌شمار زندگی و آثار احمد شاملو

شاملو از زبان شاملو

دربارۀ نیما و دیگران

آغاز جداسری

شعر و نثر

شعر سپید و مسائل پیرامون‌اش

مسائل شعر و جامعه

پاسخ به نوشاعران

افزوده‌ها

حرف آخر

منابع

نظر شما ۰ نظر

نظری یافت نشد.

پربازدید ها بیشتر ...

ایل بختیاری در دورۀ قاجار

ایل بختیاری در دورۀ قاجار

آرش خازنی

موضوع این کتاب تأثیر متقابل حکومت و ایل در حاشیۀ ایران در دورۀ قاجار است. بررسی تاریخ اتحادیۀ ایلی ب

قصۀ ما به خر رسید: خر و خرپژوهی در شعر فارسی

قصۀ ما به خر رسید: خر و خرپژوهی در شعر فارسی

غلامعلی گرایی، زهراسادات حسینی

خرپژوهی در شعر طنز فارسی یکی از زمینه‌های طنز بوده که باید به‌جد مورد تحقیق و پژوهش قرار می‌گرفت. نو

منابع مشابه بیشتر ...

چشمهایش و ملکوت: بزرگ علوی و بهرام صادقی: مروری بر همۀ داستان‌ها

چشمهایش و ملکوت: بزرگ علوی و بهرام صادقی: مروری بر همۀ داستان‌ها

جعفر مدرس صادقی

در این کتاب پس از مقدمه‌ای در بیان زندگی بزرگ علوی و بهرام صادقی، به بررسی ادبیات داستانی این دو نوی

موش و گربۀ عبید زاکانی: پیشینه، دگردیسی، روایت‌ها

موش و گربۀ عبید زاکانی: پیشینه، دگردیسی، روایت‌ها

فرزام حقیقی

این کتاب برای نخستین بار نشان می‌دهد ادبیات و فرهنگ ما با یک موش و گربه مواجه نبوده است، بلکه کاتبان