معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.

مخاطبان این کتاب تمام کسانی هستند که آثار اورول را خوانده‌اند. به هر حال هر خواننده پس از خواندن هر کتابی درباره خود نویسنده هم قضاوت‌هایی می‌کند و در برخی مسائل به هم‌ذات‌پنداری هم می‌رسد. با خواندن این کتاب خوانندگان می‌توانند به درک بهتری از آثار جورج اورول برسند. این کتاب به بررسی زندگی شخصی و اندیشه‌های جورج اورول می‌پردازد و در هفت بخش تنظیم شده است. دو فصل هم در انتهای کتاب درباره کتاب‌هایی که درمورد اورول نوشته شده و همچنین مقاله‌ای درباره اورول که به قلم نویسنده این کتاب یعنی ریموند ویلیامز در کتاب «فرهنگ و جامعه» به چاپ رسیده است، وجود دارد.

اورول در روزگاری سرنوشت‌ساز در تاریخ معاصر زندگی می‌کرد؛ یعنی در نیم‌سده‌ای که او زاده شد و زندگی کرد و نوشت، دنیا شاهد بحران‌ها و رویدادهای خشونت‌باری بود که به بی‌ثباتی و ناایمنی و لگام‌گسیختگی انجامید. نظام پارلمانی در بخش بزرگی از جهان متمدن شکست خورد. اورول در وهلۀ نخست نویسنده‌ای سیاسی بود و هرگز از واکنش فکری و هنری در برابر رویدادهای خطیر زمان نایستاد. 

ریموند ویلیامز ـ دیگر هم‌وطن اورول اهل ولز انگلستان (1921 ـ 1988) رمان‌نویس، استاد راهنمای تحصیلات عالیه، منتقد ادبی و از برجسته‌ترین اندیشمندان سوسیالیست انگلیس، شخصیتی تأثیرگذار در حزب چپ نو و نظریه‌های فرهنگی که نوشته‌هایش دربارۀ سیاست، فرهنگ، رسانه‌های جمعی و ادبیات سهم عمدۀ نقدهای مارکسیستی از فرهنگ و هنر را به خود اختصاص داده‌اند ـ در این کتاب به گونه‌ای دقیق خواننده را با هویت، کنش و واکنش، مسیر حرکت، نکات مهم ویژگی‌های اورول آشنا می‌کند. او اورول را چنین می‌اندیشد: «طولی نکشید که اورول پس از مرگش، عملاً شخصیتی نمادین شد. او یکی از مردانی بود که زندگی و نویسندگی‌اش در عمل جدایی‌ناپذیر بود ...» «... از زمان مرگش به بعد، او را محملی برای بحثی عام یافته‌ایم، اما اقتضای این بحث لزوماً نه درباب ایده‌ها، که بحثی است دربارۀ روحیه. این امر به معنی آن نیست که او هنرمندی بزرگ بود، که ما باید به‌تدریج تجربه‌اش را دریابیم و به بررسی در آن بپردازیم. به معنی آن نیست که او دانشمند گرانسنگی بود، که ما باید ایده‌اش را تفسیر و تدقیق کنیم. جذابیت او کم‌وبیش یکسره بر صداقتش تکیه می‌زند. از چشم ما، او یک سنت عظیم و انسانی را به ارث برد. از چشم ما، او در پی آن بود که این سنت را به جهان معاصر ربط دهد. او به کتاب روی آورد، و در آن‌ها جزئیات مجازی و واقعی را یافت. او به تجربه روی آورد و در آن به وفاداری، بردباری و همدلی همت گماشت».

جدایی از تعریف‌هایی که از اورول می‌کند و احترامی که برای او قائل است، ویژگی مهمی از شخصیت اورول یعنی پارادوکسی که او را در سراسر زندگی‌اش همراهی کرد به‌وضوح می‌نمایاند: «... برای اورول در مقام یک فرد مسئله هویت است. ... و اینکه او مجموعه‌ای کامل از اقداماتی برای یافتن یک هویت اجتماعی جدید تدارک دید. به‌دلیل این فرایند، نویسنده‌ای داریم که پیوسته همه‌فن حریفی بود که در مسیر بهنجار رودست نداشت: افسر پلیس سلطنتی، مقیم نوانخانه، شبه‌نظامی انقلابی، روشنفکر از طبقه بریده، نویسنده طبقه متوسط انگلیسی ...».

«می‌توان تداوم‌بخشی این واکنش پیچیده را همچنان تا پایان باقی زندگی‌اش مشاهده کرد. با این همه، اینکه مردی خود را مجاز به شیوه‌ای از نوشتن بداند که در آن معیار‌های مورد قبول خود را محکوم کند، از چشم من به‌منزلۀ بخشی از پارادوکس فراگیر شخص اورول به حساب می‌آید».

و نتیجه‌گیری‌اش را چنین اعلام می‌کند:

«یک مارکسیست اورول را در مقام بورژوازی تنگ‌نظر کنار می‌گذارد، اما این، در عین اینکه شخص می‌فهمد که آن به چه معنی است، بسیار سطحی است. یک مرد نمی‌تواند با معیار برخی گناه‌های اساسی طبقه تفسیر شود؛ او جایی است که هست، و با احساس‌هایی که دارد؛ زندگی‌اش باید با تجربه خاص خودش، نه با تجربه دیگری زندگی شده باشد. تنها نکته درباره طبقه، جایی که به اورول مربوط می‌شود، آن است که او به‌طور مفصلی درباره طبقه کارگر انگستان نوشت، و اینکه این، چون مؤثر بوده است، باید ارزیابی مجدد شود. براساس چنین موضوعاتی، اورول دوباره یک گزارشگر است: او غالباً به‌وضوح موشکاف است و باز هم غالباً به یک کلی‌گویی قابل قبول منجر می‌شود. در طرز تفکرش، با توجه به موقعیت‌اش، دربارۀ طبقه کارگر در وهلۀ اول به‌مثابه یک طبقه، وی به سهولت بیش از حد چنین پنداشت که مشاهدۀ افراد خاصی از طبقه کارگر مشاهدۀ رفتار همۀ طبقه کارگر است. چون او، در هر حال، اصلاً مردم را بررسی می‌کردد، از بیشتر نویسندگان انتزاعی دست‌چپی به واقعیت نزدیک‌تر است. ناتوانی عمده‌اش اجتناب‌ناپذیر بود: او چیزی را مشاهده کرد که آشکار بود، عوامل بیرونی را، و فقط چیزی را حدس زد که آشکار نبود، الگوهای ذاتی احساس‌ها را. این ناتوانی بیش از همه در پیامدش آشکار است: اینکه به ذهنش خطور کرد، نیمی علیه خواستش، که افراد طبقه کارگر واقعاً بی‌یارویاور بودند، که آن‌ها هرگز در نهایت نمی‌توانستند به خودشان کمک کنند».

فهرست مطالب کتاب:

مقدمه

از بلر به اورول

انگلستان، انگلستان چه کسی؟

نویسندگی

مشاهدات و تخیلات

سیاست

فرافکنی‌ها

پیوستگی‌ها

کتاب‌هایی دربارۀ اورول

مؤخره: جورج اورول