معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.

پابلو نرودا (زادۀ ۱۲ ژوئیه ۱۹۰۴- درگذشتۀ ۲۳ سپتامبر ۱۹۷۳) نام مستعار نویسندگی ریکاردو الیسر نفتالی ریس باسوآلت، دیپلمات، سناتور و شاعر نوگرای شیلیایی و برنده جایزه ادبیات نوبل بود. وی نام مستعار خود را از یان نرودا شاعر اهل چک انتخاب کرده بود. او در شهر پارال در ۴۰۰ کیلومتری جنوب سانتیاگو بدنیا آمد. پدرش کارمند راه آهن و مادرش معلم بود. هنگامی که دوماهه بود مادرش درگذشت و او همراه پدرش در شهر تموکو ساکن شدند. نرودا از کودکی به نوشتن مشتاق بود و برخلاف میل پدرش با تشویق اطرافیان روبرو می‌شد. یکی از مشوقان او گابریلا میسترال بود که خود بعدها برنده جایزه نوبل ادبیات شد. نخستین مقاله نرودا وقتی که شانزده سال داشت در یک روزنامه محلی چاپ شد. نرودا در سال ۱۹۷۱ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. «پستچی»، «من هستم»، «خاطرات من»، «ما بسیاریم»، «اشعار تکمیلی»، «اقامت بر روی زمین»، «سرودهای همگانی»، «بیست سرود عاشقانه» و «یک غم آوا»، «آوای جهانی»، «تاریک و روشنا» و «یادبودهای جزیره‌ سیاه» از آثار نرودا هستند که تعدادی از آنها در ایران ترجمه و منتشر شده‌اند.

از پشت جلد کتاب می خوانیم:

«در این خاطرات و بازآفرینی‌ها گاه اینجا و آنجا خلئی است و گاه برخی فراموش شده‌اند چرا که زندگی همین است. درنگ‌هایی که برای رؤیا می‌کنیم یاری‌مان می‌دهد کار روزانه را دوام بیاوریم. بیشتر چیزهایی را که به خاطر آورده‌ام تیره‌وتار گشته‌اند و چون بلوری خُردشده با خاک یکسان شده‌اند. آنچه که خاطره‌نویس به یاد می‌آورد با آنچه شاعر بازآفرینی می‌کند یکی نیست. خاطره‌نویس شاید کمتر زیسته باشد اما از رخدادها عکس گرفته است و آنها را با توجهی خاص به جزئیات بازآفرینی می‌کند. شاعر اما درِ گالری پُر از اشباح را در برابرمان می‌گشاید که ارواح در آن با تاریک روشن های زمان خود می رقصند. شاید من تنها زندگی خود را نزیستم، شاید بسیاری از زندگی دیگران را هم زندگی کردم. از آنچه بر این کاغذها جا می گذارم؛ چون انگورچینی پاییزی تاکستان‌ها، برگ‌هایی زرد خواهند ماند که در مسیر مرگ‌اند و انگورهایی که جانی تازه در شراب مقدس می‌گیرند. زندگی من هزار تکه‌ای است از تمامی زندگی‌های یک شاعر».

این کتاب خاطرات تاریخ ادبیات از دهه ۲۰ تا ۷۰ میلادی به قلم نروداست و از این نظر کتاب بسیار مهمی است. نرودا در این کتاب خاطرات خود با سران ادبیات در آن دوره را آورده است، به جریان‌های ادبی روزگار خود پرداخته است و خاطراتی از جنگ‌های داخلی اسپانیا و نویسندگان و هنرمندان آن دوره، ماجرای شیلی، انقلاب کوبا، آزادشدن هند و... را در کتاب آورده است. کتاب او پر از اطلاعات ادبی و تاریخی است و از این نظر کتاب بسیار مهمی به حساب می‌آید.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «به عنوان شاعری فعال، با فرورفتن در خویش جنگیدم و توانستم آتش نزاع بین واقعیت و ذهنیت را خاموش کنم. نمی‌خواهم نسخه بپیچم، اما تجربیات من شاید به کار دیگران هم بخورد..... زمانی که سرودن شعر را آغاز کردم، دو نوع شاعر وجود داشت. عده‌ای به طبقات بالا تعلق داشتند. از طریق مال و منال‌شان برای خود احترام کسب کرده بودند و این سبب شده بود موفقیتی به حق یا ناحق برای خود فراهم آورند. گروه دیگر شاعران، مبارزان آوارۀ شعر بودند؛ شیران میخانه‌ها، دیوانگان دوست‌داشتنی، خواب‌گردهایی عذاب‌کشیده. و از یاد نبریم گروهی دیگر از شاعران را هم که چون بردگان زنجیرشده به پارو، به پشت میز ادارات بسته شده بودند و رؤیاهای‌شان تقریباً همیشه، با تلی از نامه‌های مهر و امضا شده، با وحشت فراوان از رییس یا مورد ریشخند قرارگرفتن بر باد می‌رفت. من زندگی را چون آدم نخستین، عریان آغاز کردم اما از همان ابتدا بر آن شدم که جامعیت شعرم را پاسداری کنم. چنین تلاشی نه‌تنها فی نفسه ارزشمند بود، بلکه نگذاشت احمق‌ها به من بخندند». (ص 375)

فهرست مطالب کتاب:

یادداشت مترجم

اعتراف به زندگی

فصل اول: پسرک روستایی

فصل دوم: گمشده در شهر

فصل سوم: راه‌های جهان

فصل چهارم: تنهایی درخشان

فصل پنجم: اسپانیا در قلب من

فصل ششم: در جستجوی افتادگان رفتم

فصل هفتم: مکزیک، شکوفا و خارآگین

فصل هشتم: کشورم در تاریکی

فصل نهم: آغاز و پایان تبعید

فصل دهم: سفر دریایی و بازگشت به میهن

فصل یازدهم: شعر پیشه است

فصل دوازدهم: کشور محبوب من، سرزمین ستمکار من