۲۰۲۶
۴۳۸
‌بیست نامه و چهارده چهره برای واژگونی جهان

‌بیست نامه و چهارده چهره برای واژگونی جهان

پدیدآور: احمدرضا احمدی ناشر: نیماژتاریخ چاپ: ۱۳۹۵مکان چاپ: تهرانتیراژ: ۱۱۰۰شابک: 4ـ174ـ367ـ600ـ978 تعداد صفحات: ۱۶۴

خلاصه

این کتاب در دو بخش سامان یافته که بخش اول آن دربردارندۀ بیست نامه از نویسنده به برخی از معاصرین و بخش دوم نیز چهارده یادداشت از او دربارۀ برخی از چهره‌های مشهور معاصر است.

معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.

 

این کتاب در دو بخش سامان یافته که بخش اول آن دربردارندۀ بیست نامه از نویسنده به برخی از معاصرین و بخش دوم نیز چهارده یادداشت از او دربارۀ برخی از چهره‌های مشهور معاصر است. از نامه‌های بخش اول دو نامه به داوود رشیدی، سه نامه به شهره حیدری، سه نامه به آیدین آغداشلو، دو نامه به پرویز دوایی، دو نامه به داریوش دولتشاهی و نامۀ آخر برای روز جهانی تئاتر است و باقی نامه‌ها به فروغ فرخزاد، کاوه وثوق احمدی، محمدعلی سپانلو، حسین سمیعیان، کورش پارسانژاد، فواد نظیری و علیرضا مشایخی نوشته شده است.

در نامۀ سوم که بعد از فوت کاوه وثوق احمدی و خطاب به او نوشته است، می‌خوانیم: «کاوۀ عزیز، تو می‌توانی مرا در این سکه واضح و شفاف. من از نقد شعر وحشت دارم. منتقدان می‌خواهند خفت‌ها و شکست‌های خود را در خلاقیت بر شعر من آوار کنند. اگر آنان تسلی پیدا می‌کنند و راضی می‌شوند شعر مرا قربانی کنند. من پنجاه سال از عمرم را در جاده‌های ناهموار و سنگلاخ‌ها در تاریکی گذراندم. راه بازگشتی هم نیست. هنوز در جهان جنگل هست که می‌توان آنها را مبدل به کاغذ کرد و من هنوز زنده‌ام و شعر می‌گویم. من برای شعرهایم توضیحی ندارم. من نمی‌خواهم با توضیح، شعرهای خودم را مجروح کنم. نه کاوۀ عزیز من جسارت این کار را ندارم. من زندگی و شعرم را در آینۀ شفاف و بدون دغل جوانان می‌بینم که در زمان حیاتم برای من شمع روشن کرده‌اند و من در کنار این نور نشسته‌ام و شعر می‌نویسم و جهان را نظاره می‌کنم. در آپارتمان را می‌زنند. شیر یا روزنامۀ صبح را آورده‌اند». (ص 24)

سه نامه از بخش اول این کتاب، نامه‌هایی است که احمدرضا احمدی به همسرش شهره حیدری تبریزی نوشته است. در بخشی از یکی از این نامه‌ها می خوانیم: «... قضاوت من دربارۀ این زندگی شیاد و مکار در حد شوخی‌های شفاهی است. من نه زندگی را تأیید کرده‌ام و نه زندگی را تکذیب کرده‌ام. دو سه بار زندگی از در آشتی با من و تو درآمده است که من گریخته‌ام. مرعوب جایزه‌های الوان در عمرم نشدم. عمر این جایزه‌ها ده ثانیه است. شهرۀ من، اکنون نسیمی به اتاقم آمده است. نمی‌گویم نسیمی است که پایان جهان را اعلام می‌کند یا بگویم انسان را از رخوت‌های آدمی بیرون می‌آورد، نمی‌گویم این نسیم از روی شعر من به سوی تو می‌آید». (ص 31)

بخش دوم کتاب دربردارندۀ چهارده یادداشت از نویسنده دربارۀ چهره‌های شاخص فرهنگی و هنری معاصر کشورمان است که او با آنها خاطراتی دارد و همنشین آنها بوده است. نویسنده در این یادداشت‌ها که برای هر یک عنوان چهره را انتخاب کرده، از خاطرات و ویژگی‌های فکری و اخلاقی و آثار مخاطبین یادداشت‌هایش سخن می‌گوید.

در یکی از این یادداشت‌ها که به سهراب سپهری اختصاص یافته است، می‌خوانیم: «اگر زبان سپهری در شعر، زبانی شفاف و پاک است و زبانی علنی است، علتش را باید در این معنی جستجو کرد که مخاطب او انسان است نه یک نژاد، نه یک ملت و نه یک مذهب. زبان محرمانه در شعر شاید برای شاعر این اقبال را به همراه داشته باشد که امید و ناامیدی مبهم در شعر، خوانندۀ شعر را عذاب ندهد؛ ولی شاعر در جواب به زندگی محتاط است». (ص 68)

فهرست مطالب کتاب:

بخش اول: بیست نامه

نامۀ اول به فروغ فرخزاد

نامۀ دوم به پرویز دوایی

نامۀ سوم به کاوه وثوق احمدی

نامۀ چهارم به محمدعلی سپانلو

نامۀ پنجم به داوود رشیدی

نامۀ ششم به شهره حیدری

نامۀ هفتم به شهره حیدری تبریزی

نامۀ هشتم به آیدین آغداشلو

نامۀ نهم به حسین سمیعیان

نامۀ دهم به داوود رشیدی

نامۀ یازدهم به داریوش دولتشاهی

نامۀ دوازدهم به آیدین آغداشلو

نامۀ سیزدهم به کورش پارسانژاد

نامۀ چهاردهم به پرویز دوایی

نامۀ پانزدهم به آیدین آغداشلو

نامۀ شانزدهم به شهره حیدری تبریزی

نامۀ هفدهم به داریوش دولتشاهی

نامۀ هجدهم به فواد نظیری

نامۀ نوزدهم به علیرضا مشایخی

نامۀ بیستم برای روز جهانی تئاتر

بخش دوم: چهارده چهره

چهرۀ اول فروغ فرخزاد

چهرۀ دوم سهراب سپهری

چهرۀ سوم مهدی اخوان ثالث

چهرۀ چهارم ابراهیم گلستان

چهرۀ پنجم مرتضی ممیز

چهرۀ ششم مهدی خالدی

چهرۀ هفتم بیژن جلالی

چهرۀ هشتم آیدین آغداشلو

چهرۀ نهم سهراب شهیدثالث

چهرۀ دهم کیومرث صابری

چهرۀ یازدهم بهمن محصص

چهرۀ دوازدهم مسعود کیمیایی

چهرۀ سیزدهم پرویز دوایی

چهرۀ چهاردهم عبدالرحیم احمدی (ا. امید)

نظر شما ۰ نظر

نظری یافت نشد.

پربازدید ها بیشتر ...

شکونتلا

شکونتلا

کالی داسه

جهانیان کالی داسه را به نام شاعر «شکونتلا» می‌شناسند. هندیان همواره خود شیفتۀ این اثر بوده‌اند؛ چه د