معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.

از نظر مترجم، ناتالی گلدبرگ یک هنرمند است. یک نقاش و شاعر و نویسندۀ خلاق. یک سالک بودایی ذن که تجربه‌های خود را در امر خودشناسی می‌خواهد با استفاده از هنر نویسندگی در اختیار دیگران بگذارد. نویسندگی از نظرگاه او نه کاری است خشک و مکانیکی که با جهان درون و دنیای نفسانی انسان بی‌ارتباط باشد. برای او نوشتن یعنی احضار زندگی با همه جزییات و مخلفات آن به تمامی. یعنی چنگ انداختن به لحظه‌های ناب زندگی.

نویسنده در مقدمه کتاب خود اینچنین می‌نویسد:

این کتاب دربارۀ نویسندگی است. به علاوه درباره نوشتن به عنوان تمرین. نویسندگی به منزلۀ روشی است که به شما کمک می‌کند تا در زندگی خود تأثیر بگذارید و سلیم و معتدل شوید. چیزی که اینجا دربارۀ نویسندگی گفته می‌شود می‌تواند شامل دویدن، نقاشی یا هر چیز دیگر هم که به آن عشق می‌ورزید و آن را انتخاب کرده‌اید تا در زندگی تان با آن کار کنید، باشد. وقتی چند فصل از کتاب را برای دوستم جان رال واگن خواندم گفت: "عجب! ناتالی تو داری دربارۀ کسب و کار حرف می‌زنی. چرا داری دربارۀ تجارت حرف می‌زنی؟" این روشی است که در تجارت هم هست، فرقی نمی‌کند.

در متن کتاب می‌خوانیم:

در واقع ذهنیت مبتدی درست همان چیزی است که هر وقت می‌خواهیم بنشینیم و شروع به نوشتن کنیم، باید به آن برگردیم، یعنی باید ذهن‌مان را از هر چه آموزش و دانش است خالی کنیم و به درجۀ صفر برسانیم. درست مثل یک مبتدی. هیچ تضمینی نیست که اگر برای مثال دو ماه پیش چیز خوبی نوشتیم بتوانیم دوباره آن را تکرار کنیم. در واقع هر بار که می‌خواهیم شروع به نوشتن کنیم، تعجب می‌کنیم که چطور پیش از این، این کار را کرده‌ایم. هر بار سفر تازه‌ای پیش رو داریم بدون هیچ نقشه‌ای.

این کتاب، کتابی است گیرا و بسیار مؤثر برای کسانی که تصمیم به نوشتن دارند. این کتاب دربرگیرنده نکاتی است بسیار خلاقانه که می‌تواند برای نویسندگان جوان و آماتور بسیار راهگشا باشد و حتی نویسندگان حرفه‌ای‌تر نیز می‌توانند بهره کافی را از آن ببرند؛ چراکه حاوی تجربیات انضمامی شخص نویسنده است و نویسنده تجربیات خود در امر نوشتار خلاق را به‌دوراز تنگ‌نظری در اختیار خوانندگان خود قرار داده است. نویسنده می‌خواهد با استفاده از هنر نویسندگی و نیز آموزش بی‌دریغ و سخاوتمندانه آن به دیگران به عرصه‌ای برسد که در پس نوشتن یا در ورای آن پنهان است.

در قسمتی از زیر عنوان «نویسندگی یک کار اشتراکی است» آمده است: «نویسندگان عاشقان بزرگی هستند. آنها عاشق نویسندگان دیگر می‌شوند. به این ترتیب نوشتن را یاد می‌گیرند. آنها نویسنده‌ای را انتخاب می‌كنند، تمام آثار او را می‌خوانند، بارها و بارها آن را می‌خوانند و می‌خوانند تا بفهمند كه آن نویسنده چگونه حركت می‌كند، مكث می‌كند یا می‌بیند. این است هستی یک نویسنده. از خودتان قدم بیرون گذارید و به وجود دیگری پابگذارید. وقتی نوشتۀ یک نویسندۀ دیگر را دوست دارید، به این معنی است كه توانایی‌ها و استعدادهای او در شما بیدار شده است.

این تنها شما را بزرگ‌تر می‌كند. نه اینكه تبدیل‌تان كند به یک میرزابنویس مقلد. بخش‌هایی از نوشته‌ی یک نویسندۀ دیگر كه برای‌تان طبیعی است، تبدیل به خود شما می‌شود و شما هم وقتی می‌نویسید، از آن استفاده می‌كنید اما نه به طور مصنوعی. عاشقان بزرگ در عشق به دیگری خود را می‌شناسند».

اولین اندیشه‌ها، ساختن کود کمپوست، ثبات هنری، پیکار تافو، دغدغه‌ها، قدرت جزئیات، گوش دادن، ما شعر نیستیم، از نوشتن برای جلب توجه و محبت استفاده نکنید، مشکلی با ویراستار، تمرکز بزرگ، نحو جمله، اتاق کار نوشتن، یگ جهانگرد در شهر شما، چرا می‌نویسم، رفتن به زادگاه، بازخوانی و بازنویسی و .... عناوین تشکیل‌دهندۀ این کتاب هستند.