معرفی کتاب

برای دیدن بخشی از صفحات کتاب، لینک فایل پی دی اف (pdf) را ببینید.

شعر در زندگی اجتماعی از اهمیتی ویژه برخوردار است. جنبه‌ها و شیوه‌های مختلف زندگی اجتماعی اقوام و کشورها در ادبیات آنها نمودار می‌شود؛ نیز این شعرا و ادبا هستند که با بررسی دست‌آوردها و نتایج فعالیت نهادهای سیاسی و اجتماعی و طرح پاره‌ای از مسائل در آثار خود سبب شناساندن و ارزش‌گذاری بیشتر این فعالیت‌ها به جامعه می‌شوند.

در حقیقت شعرا، ادبا و متفکران پاسبان و نگه‌دارندۀ ارزش‌ها و سنت‌هایی هستند که مبین و منعکس‌کنندۀ افکار، اعمال و روح و روان یک جامعه محسوب می‌شود. علامه اقبال لاهوری از شعرا به عنوان «دیدۀ بینای قوم» یاد می‌کند و میرتقی میر ـ یکی از شعرای بزرگ کلاسیک اردوزبان ـ شاعران را نمایندگان بی‌باک اسرار حیات می‌نامد و اهمیت اجتماعی آنها را آشکار می‌کند.

با مطالعۀ شعر اردو مشخص می‌شود اولین گروه از شعرای اردوزبان «ذواللسانین» بوده و به دو زبان اردو و فارسی شعر می‌سروده‌اند. سلطان محمدقلی قطب شاه جزء اولین شاعرانی است که افزون بر دیوانی که به زبان اردو دارد، به فارسی نیز در قالب‌های مختلف غزل، قصیده، قطعه، رباعی، مرثیه و .... شعر سروده است. ارادت و محبت شعرای اردوزبان نسبت به زبان فارسی از گذشته‌های دور تا امروز پابرجاست. حسرت موهانی، میرزااسدالله خان غالب و علامه اقبال از شاعران برجستۀ اردوزبان دوران معاصر هستند که همگی در کنار شعر اردو، اشعار فارسی بسیار نیز سروده‌اند که قابل تحسین و تمجید است.

در این کتاب کوشش شده تاریخچه‌ای مختصر و مناسب از ویژگی‌های شعر اردوی شبه قاره در یکصدسال اخیر بیان شود، به گونه‌ای که فارسی‌زبانان با مطالعۀ آن با روند رو به رشد شعر معاصر اردو، جریان‌ها، انگیزه‌ها و گرایش‌های سیاسی، اجتماعی، اخلاقی، انقلابی و وطن‌پرستی شاعران اردوزبان آشنا شوند.

در ضمن مترجم سعی و دقت وافر در انتخاب شاعران داشته است، این نگاه که هر یک از آنان نماینده و مبین دیدگاه‌ها و جریان‌های خاص دورۀ شعری خود باشند.

فهرست مطالب کتاب:

پیش‌گفتار

سخن مترجم

شعر اردو در قرن بیستم

فصل اول: آغاز قرن بیستم تا جنگ جهانی اول

فصل دوم: از جنگ جهانی اول تا 1935 م

فصل سوم: از 1935 تا 1947 م

فصل چهارم: سال‌های بعد از آزادی و تأسیس کشور پاکستان