معرفی کتاب

ویلا کاتر در سال 1873 در نزدیکی شهر وینچستر در ایالت ویرجینیا چشم به جهان گشود. هنگامی که ده ساله بود، خانواده‌اش به دشت‌های نبراسکا نقل مکان کردند که بعدها زمینۀ تعدادی از داستان‌هایش شد. در 28 سالگی از دانشگاه نبراسکا فارغ التحصیل شد و تا سال‌ها بعد فقط به روزنامه‌نگاری و تدریس در دبیرستان‌ها اشتغال داشت. در سال 1903 نخستین کتابش که مجموعه‌ای از اشعارش بود، تحت عنوان «پگاه‌های آپریل» به چاپ رسید و دو سال بعد مجموعۀ داستان‌های کوتاهش «باغ ترول» منتشر شد. پس از انتشار نخستین رمانش «پل الکساندر» فقط به کار نویسندگی پرداخت و طی سال‌های بعد یازده رمان از جمله او، پیشقراولان مهاجر، آنتونیای من، خانۀ پروفسور و بازی مرگ برای اسقف اعظم و چهار مجموعۀ داستان‌های کوتاه و دو جلد مجموعۀ مقالات منتشر کرد. وی برای رمان «یکی از ما» که آ« را در سال 1923 نگاشت، جایزۀ پولیتزر را نصیب خود کرد.

کلود قهرمان داستان «یکی از ما» ابرمردی خالی از هر عیب و ایراد نیست. ویلا کاتر در این کتاب نخواسته قهرمان‌پروری کند و شخصیتی آفریده با تمام خصوصیات بد و خوب انسان‌ها. کلود شریف و صادق و آرمان‌گراست، بی‌توجه به مسائل مادی، دنیای سرمایه‌داری را به سخره بگیرد. از زندگی روزمرۀ عادی که تنها با حسابگری‌ها و بده‌بستان‌های تجاری سروکار داشته باشد، بیزار است و در پی یافتن یک زندگی آرمانی و هدفی مقدس برای زندگی است. به دوستش ارنست می‌گوید: «خب اگر قراره فقط یه بار به دنیا بیاییم، به نظرم باید یه چیزی ـ یه چیز فوق‌العاده‌ای ـ توی زندگی وجود داشته باشه». چند سطر پایین‌تر می‌گوید: «شهدا قاعدتاً چیزی بیرون از خودشون پیدا کردن، وگرنه می‌تونستن با همین چیزهای کوچیک اسباب راحتی‌شون رو فراهم کنن». و به دوست دیگرش گرهارد می‌گوید: «قبل از این دنیا به نظرم یه قرارداد تجاری بود».

بیگانه با پدر خشن و لوده و برادر کاسب‌مسلکش که تنها هدفش جمع‌کردن هر چه بیشتر پول است، با خود می‌اندیشد که «اگر مردهایی مثل برادرش، بیلس، کلاً اختیار دنیا را در دست می‌گرفتند، دنیا از تمام میدان‌های جنگ یا دهکده‌های ویران‌‌شده‌ای که تا به حال دیده بود، زشت‌تر می‌شد».

اما این جوان فوق‌العاده حساس و کمی رمانتیک، با وجود قدرت جسمانی، از هوش سرشار و قدرت تصمیم‌گیری کافی برخوردار نیست. همیشه بازنده است و هیچ کاری را به سامان نمی‌رساند و زیرکی لازم را برای درک انسان‌ها و محیط زندگی‌اش ندارد. ازدواج نامناسب او نمونۀ خوبی بر این ادعاست. چنان‌که حتی پدرش را دربارۀ حس تشخیص خود ناامید می‌کند و پدرش شکوه‌کنان از مادرش می‌پرسد: «یه پسر قلچماق مثل کلود برای چی باید دختری مثل انید رو انتخاب کنه؟ چرا اوانجلین؟»

کلود نمی‌تواند برای حصول خواسته‌های خود در مقابل پدر و مادرش ایستادگی کند و با وجود اینکه از کالج مذهبی و استادان ریاکار و بی‌کفایتش متنفر است، برای پرهیز از شکستن دل مادر پارسایش که بسیار عزیزش می‌دارد، به ادامۀ تحصیل در این کالج در می‌دهد و به خاطر خواست پدرش که با وجود داشتن زمین‌های کشاورزی بسیار وسیعی که حتی قادر به زیر کشت‌بردن بخش بزرگی از آن نیست، باز هم مزرعۀ بزرگ دیگری را می‌خرد، به اجبار دست از تحصیل می‌کشد و فقط به مزرعه‌داری می‌پردازد.

جنگ برای این جوان سرخورده و آرمان‌گرا فرصتی است که بال بگشاید و مانند عقابی به پرواز درآید. با وجود اینکه کلود مشتاقانه این سفر پرمخاطره را آغاز می‌کند و از اینکه توانسته با چشمی بازتر به آنچه در دنیا می‌گذرد بنگرد، راضی و خوشحال است. نویسنده در پایان با نگرشی انتقادی نسبت به نتایج جنگ، دست‌آوردهای آن را زیر سؤال می‌برد و در وصف خانم ویلر می‌نویسد: «وقتی می‌دید که هیچ چیزی از آن جنگ به‌جز پستی و شیطان‌صفتی حاصل نشده، باز نامه‌های کلود را می‌خواند و به خود اطمینان دوباره‌ای می‌داد». و از اینکه کلود مجبور نشده بود با این حقایق تلخ روبرو شود و در دنیای آرمانی خود تا آخرین لحظه نسبت به هدف مقدسش استوار و معتقد باقی مانده بود، خوشحال است.