معرفی کتاب

دکتر محمدحسین پاپلی یزدی در این کتاب همت نموده، با ذهنی تیزبین و موشکاف و قلمی شیرین، بخش از خاطرات خود را که دربرگیرندۀ گوشه‌ای از اوضاع اجتماعی شهر یزد در دهه‌های 1330 به بعد است را در دو جلد به رشتۀ تحریر درآورده است.

در این اثر با فراز و فرود زندگی لایه‌هایی از مردمان کویرنشین میهن در سال‌های مورد اشاره آشنا می‌شویم.

نویسنده در مقدمۀ جلد سوم می‌نویسد: از رفتگان چه مانده بجز داستانشان / ماند به روزگار ز ما هم حكایتی / هركس به گونه‌ای كند از ما روایتی (شهریار).

دوستان مرا تشویق می‌كنند. از «شازده حمام» جلد یک و دو تعریف و تمجید می‌كنند. فهمیدم تعریف و تمجید آنها جدی است. چرا تعریف آنها جدی است؟ چون كتاب را خریدند. كتاب را به دوستان خود هدیه دادند. حالا هم چاپ دهم جلد اول و دوم تمام شده است. من هم تشویق شدم و جلد سوم را نوشتم. راستش جلد سوم مثل جلد اول و دوم نیست. اگر نمی‌خواهید آن را نخوانید.

یک همشهری خوش صدا و خوش ادا تلفن كرد. گفت: "حسین آقا! خودتان هستید؟" گفتم: "بله." با كلی آدرس، قوم و خویش درآمدیم. خیلی‌خیلی از «كتاب شازده حمام» تعریف كرد. گفت پدربزرگش كتاب را خریده و خوانده است و به همۀ بچه‌ها، عروس و دامادها و نوه‌ها سفارش كرده «كتاب شازده حمام» را بخوانند.

آن خانم گفت او نفر سی و هشتم از فامیل است كه دارد كتاب را می‌خواند. پرسیدم از كجا می‌داند كه نفر سی و هشتم است كه دارد كتاب را می‌خواند؟ گفت پدربزرگش گفته هركس كتاب را می‌خواند، اسمش را در صفحه سفید اول كتاب بنویسد. اسم او شماره 38 را دارد.

از این همشهری نازنین پرسیدم: "امری فرمایشی باشد در خدمت هستم." گفت: "حسین آقا! همین صفحه 141 ـ 142 كتاب پاره شده است. من یک شماره فاكس به شما می‌دهم، شما این دو صفحه را برای من فاكس كنید".

خوب؛ من خیلی خوشحال شدم كه همشهری‌های من، هم كتاب می‌خوانند و هم هنوز صرفه‌جو هستند. آنچنان شاد شدم كه نوشتن جلد سوم را آغاز كردم.