گفتوگوهای سعدی: بررسی گفتوگوهای سعدی در بوستان
خلاصه
نویسنده در این کتاب، افزون بر ارزیابی و تحلیل در تمامی حکایات سعدی و گفتوگوهای مندرج در آن، از کتاب «بوستان» به کوشش «محمد خزائلی» نیز کمک گرفته است.معرفی کتاب
نویسنده در این کتاب، افزون بر ارزیابی و تحلیل در تمامی حکایات سعدی و گفتوگوهای مندرج در آن، از کتاب «بوستان» به کوشش «محمد خزائلی» نیز کمک گرفته است.
گفتوگو به عنوان یک شیوۀ ارتباطی مؤثر و انسانی که میتواند با برقرار ارتباط مستقیم، بسیاری از گرههای فکری و ذهنی انسانها را باز نموده و به یک مفاهمۀ شیرین منجر شود، از مصادیق اهمیت ارتباط میان انسانهاست و شاید بتوان گفت گفتوگو را ابزار و نیاز نخستین انسان دانست که بدون آن هرگز اندیشه و فرهنگ به عنوان یک خصیصۀ انسانی پدید نمیآمد. محققان گفتوگو را مکانیسمی میدانند که از خلال آن روابط انسانها برقرار شده و بسط مییابد، از گفتوگو در ادبیات فارسی اغلب به معنای مناظره، مجادله و بحث یاد کردهاند؛ اما در این کتاب معنای گستردۀ گفتوگو منظور شده است، یعنی ارتباط چهره به چهره و بیان اندیشهها و نظرات در شیوههای مختلف گفتاری.
خوشبختانه وسعت و قابلیتهای فراوان متون نظم و نثر ادبیات فارسی این اجازه را داده است تا از دیدگاههای مختلف مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد و طبعاً این مهم به منزلۀ بازگشت به گذشته نیست، بلکه به معنای کشف و شناخت ظرفیتهای این متون و انطباق اندیشهها و آرای بزرگان فرهنگ و ادب ایران زمین با مباحث و مسائل امروزی است.
شاید این پرسش در ذهن بسیاری باشد که میدان گفتوگو میان انسانها در اثر ماندگار شاعر بزرگی چون سعدی که از دیرباز میان خاص و عام مردم ایران شهرت دارد و آوازۀ جهانی یافته است، تا چه حد گسترده بوده است و آیا این گستردگی به حدی هست که بتواند به صورت پل ارتباطی او را با نسل و جامعۀ امروز کشور ما مرتبط سازد.
از این منظر شاید بتوان سعدی را یکی از کمنظیرترین شاعرانی دانست که گفتوگو و گفتوشنود، در کلیت اثر او به عنوان هسته و شاخص وجود دارد و بار اصلی مضامین و درونمایه اشعار بر دوش پیامهایی است که در جریان گفتوگوها ردوبدل میشود. با توجه به انتخاب طرفین این گفتوگوها مشخص میشود سعدی فراتر از مرزهای جغرافیایی، دینی و ملی میاندیشیده است و گفتوگوها تا حدود زیادی زنگ و بویی جهانی و بینالمللی دارند.
لحن بوستان، لحن منتقدانه و سختگیرانه است که گاه انسان را به یاد معلمان سر کلاس میاندازد؛ اما این لحن در گفتوگوها که از زبان سایر شخصیتهاست، تعدیل میشود و گاهی دارای عمق زیادی است که حتی شاید هر ادیبی نتواند به ژرفای آن برود. برای مثال در گفتوگوی شمع و پروانه، هر یک از این دو یک رمز و مظهری از منش و سیمای آدمی هستند. شاعر از شبی یاد میکند که چشمش نخفته و به گوش جان میشنود که پروانه با شمع چنین میگفته است:
که من عاشقم گر بسوزم رواست تو را گریه و سوز باری چراست؟
در بخش پنجم این کتاب درباره «پیام در شعر» میخوانیم: از جمله رسالتهای شعر یکی این است که مردم را از حالت بیاعتنایی درآورد و آنها را وا دارد تا به طبیعت و رمز و راز جهان توجه کنند. شعر، محرکی است بر ضد «بی حالی وحشیانه» عصر حاضر، ولی البته باید احساسات و نوع درست آگاهی را برانگیزد.
فهرست مطالب این کتاب بدین ترتیب است:
فصل اول: کندوکاو مسئلۀ گفتوگو
فصل دوم: کارکرد و اهمیت گفتوگو
فصل سوم: ارتباط و گفتوگوی سنتی
فصل چهارم: تحلیل گفتوگوهای بوستان
فصل پنجم: انواع گفتوگو با توجه به پیام مخاطبان
فصل ششم: رهیافتها و راهبردهای گفتوگو.
پربازدید ها بیشتر ...
گزارشهایی دربارۀ مختصر عملیاتی در جنوب ایران: رویارویی نظامی بریتانیا و ایل قشقایی در بهار و تابستان 1918 م/ 1336 هـ.ق
سر پرسی سایکس، کلنل ای.اف. اورتون و دیگرانآنچه در این کتاب آمده، مجموعهای از گزارشهای فرماندهان بریتانیایی رشتهعملیاتی است که در بهار و تاب
نظری یافت نشد.