۱۹۴۲
۰
چشم‌انداز ادبیات نمایشی: گذر از ارسطو به پسامدرنیسم و پسااستعمار

چشم‌انداز ادبیات نمایشی: گذر از ارسطو به پسامدرنیسم و پسااستعمار

پدیدآور: بهزاد قادری ناشر: پرسشتاریخ چاپ: ۱۳۹۰مکان چاپ: آبادانتیراژ: ۲۰۰۰شابک: 2_68_8687_964_978تعداد صفحات: ۲۶۰

خلاصه

ادبیات نمایشی همانند دیگر رشته‌های دانش بشری، در گیرودار دگرگونی‌های فکری آدمی رشد می‌یابد، از این دگرگونی‌ها تأثیر می‌پذیرد و در برابر آنها از خود واکنش نشان می‌دهد.

معرفی کتاب

ادبیات نمایشی همانند دیگر رشته‌های دانش بشری، در گیرودار دگرگونی‌های فکری آدمی رشد می‌یابد، از این دگرگونی‌ها تأثیر می‌پذیرد و در برابر آنها از خود واکنش نشان می‌دهد. در این مجموعه که دربرگیرندۀ هفت گفتار نظری و نقد و بررسی دربارۀ ادبیات نمایشی در سه بخش است، به پاره‌ای از این دگرگونی‌ها اشاره می‌شود. دو فصل نخست از بخش اول چارچوب‌های نظری پیرامون تراژدی را بررسی می‌کنند و سه فصل بعدی زمینه‌سازی‌های بعدی برای نگرش نو به ادبیات نمایشی را مطرح می‌کنند و در نتیجه گفتارهایی پیرامون پسامدرنیسم در ادبیات نمایشی، "ضد ـ تئاتر"به عنوان ابزار هویت‌جویی و نیز جنبش پسااستعمار و نمایشنامه‌نویسی می‌پردازند.

در دو گفتار بخش سوم این کتاب، چند متن نمایشی/داستانی بومی به عنوان نمونه‌هایی برای پیونددادن متون نمایشی با مسائل قدرت و هویت بررسی و نقد شده‌اند. در این دو فصل به مسائلی چون پدیدارشناسی و رئالیسم گروتسک اشاره می‌شود.

یکی از ویژگی‌های تراژدی، پافشاری آن بر "کثارسیس" است. از این واژه خوانش‌های گوناگونی ارائه داده‌اند و هر یک نیز در گذر زمان بر غایت‌شناسی نوع ادبی تراژدی تأثیر مستقیم گذاشته‌اند و به گونه‌های متفاوت تراژدی دامن زده‌اند. پس در فصل دوم با اشاره به برداشت‌های موجود از فن شعر ارسطو، گونه‌های برجستۀ خوانش از "کثارسیس" بررسی شده و سپس با استفاده از دیگر متون ارسطو، گونه‌های دیگر این خوانش را که در گفتمان ادبی اروپا رواج داشته‌اند، با خوانش‌های موجود مطابقت داشته‌اند تا هاله‌های معنایی این واژه در پیوند با چشمداشت‌های ما از تراژدی شفاف‌تر شوند؛ زیرا با هر خوانشی از این واژه به گونۀ خاصی از تراژدی رسیده‌اند و واکنش‌های درام‌نویسان امروزی به این نوع ادبی در چارچوب این هاله‌های معنایی بهتر شناخته خواهد شد.

فهرست مطالب این کتاب بدین قرار است:

پیشگفتار چاپ دوم؛ پیش‌گفتار چاپ یکم

بخش یکم: 1. تعاریف تراژدی و جوهرۀ آن از دید ارسطو، یادداشت‌های فصل یک؛ 2. ارسطو و معضل "کثارسیس" در گذر زمان، یادداشت‌های فصل دو.

بخش دوم: 1. پسامدرنیسم و گریز از تئاتر نهادینه پس از 1968، یادداشت‌های فصل یک؛ 2. پسامدرنیسم، "شبه تاریخ" و واکنش درام‌نویسان، یادداشت‌های فصل دو؛ 3. زبان و هویت در ادبیات نمایشی، یادداشت‌های فصل سه.

بخش سوم: 1. پدیدارشناسی دو متن از رادی و دولت‌آبادی، یادداشت‌های فصل یک؛ تاریخ در رئالیسم گروتسک، یادداشت‌های فصل دو.

نظر شما ۰ نظر

نظری یافت نشد.

منابع مشابه بیشتر ...

پس از نظریه

پس از نظریه

تری ایگلتون

تری ایگلتون نویسندۀ این کتاب، معتقد است که «هرگز نمی‌توانیم در وضعیت پس از نظریه قرار بگیریم»؛ به ای

بینامتنیت: از ساختارگرایی تا پسامدرنیسم

بینامتنیت: از ساختارگرایی تا پسامدرنیسم

بهمن نامورمطلق

بینامتنیت به عنوان یکی از شاخه‌های نشانه‌شناسی، اغلب چگونگی رمزگذاری و فرایند رمزگشایی و دلالت‌پردا