معرفی کتاب

ادگار لارنس داکترو (در فارسی به دلیل انتخاب نجف دریابندری، نخستین مترجم او، به دکتروف مشهور شده است) در سال 1931 در محلۀ برانکس نیویورک متولد شد. اجدادش از مهاجران یهودی روس بودند. در اوهایو به دانشگاه رفت و فلسفه و تئاتر خواند. سپس وارد ارتش شد و در دوران اشغال آلمان پس از جنگ جهانی دوم، در سال 1954 در آلمان خدمت کرد. پس از ترک ارتش، در یک کمپانی تلویزیونی مشغول به کار شد و اولین رمانش را نوشت که «به هارد تایمز خوش آمدید» نام داشت و در سال 1969 منتشر شد.

داکترو از سال 1969 نویسنده‌ای تمام وقت شد و با رمان "کتاب دانیال" در سال 1971 به شهرت رسید. نقطۀ اوج کار او در کتاب "رگتایم" بود که پس از انتشار در سال 1975 برای نویسنده‌اش شهرت جهانی به همراه داشت، به زبان‌های بسیار ترجمه شد و همواره در فهرست مهم‌ترین رمان‌های قرن بیستم جا داشته است. داکترو تا امروز یازده رمان و سه مجموعه داستان منتشر کرده است.

رمان "پیش روی" که در سال 2005 منتشر شد، پس از سال‌ها دوباره نگاه اهالی ادبیات را متوجه این نویسندۀ بزرگ کرد. این رمان برندۀ جایزۀ سال انجمن منتقدان کتاب و جایزۀ پن / فاکنر شد و در لیست نهایی جایزۀ پولیترز قرار گرفت. این رمان را پس از "رگتایم" مهم‌ترین دستاورد ادبی داکترو دانسته‌اند.

نثر داکترو استوار است و ریتم تندی دارد و متنی است کاملاً مدرن که کلمات کهن استادانه به آن تزریق شده‌اند. داکترو که همیشه با قرن نوزدهم راحت بوده، آشنایی عمیق خود را با مسائل نظامی و تاکتیک‌های پیش‌برندۀ جنگ به خوبی نشان می‌دهد و دقتش تا آنجاست که به سرنوشت اسب‌ها بی‌تفاوت نمی‌ماند، اسب‌هایی که گویی زخم و رنج جنگ برایشان کم باشد، به دست ارتش سلاخی می‌شوند تا راه برای اسب‌های تازه باز شود.

در این رمان داستان عاشقانه و در عین حال بی‌رحمانه جنگ به قلم داکترو روایت می‌شود. شخصیت اصلی داستان، ژنرالی به نام ویلیام شرمن است که سپاه ۶۰ هزار نفری خود را از جنوب کشور در مسیری به حرکت در می‌آورد که در نهایت آنچه باقی می‌ماند، مسیری به مسافتی ۶۰ مایل است که جز ویرانی در آن دیده نمی‌شود.

داستان با گام‌های سربازان و پیشروی ارتش به جلو می‌رود و یکی از نکات قابل توجه در سراسر داستان، تغییراتی ناگهانی است که در شخصیت‌ها به وضوح قابل مشاهده است.
این شخصیت‌های داستانی به سرعت چهرۀ جدیدی از خود را نشان می‌دهند و بی‌رحمی جنگ است که به شخصیت‌ها این جسارت را می‌دهد که برخی ضوابط اجتماعی را نادیده بگیرند.

داکترو در این رمان تلاش زیادی نمی‌کند تا شخصیت درونی و احساسات شخصیت اصلی داستانش را برملا کند؛ اما مخاطب در بسیاری از تصاویر ایجاد شده در لابلای حوادث داستانی این رمان، شاهد قهرمان داستان است که در نقش فرمانده‌ای مقتدر، سوار بر اسب نشسته و به هدایت نیروهایش مشغول است. همین صحنه‌هاست که دیدگاه و نوع نگاه شخصیت اصلی داستان به پیرامونش را به مخاطب نشان می‌دهد. او معتقد است که جنگ پدیده‌ای بی‌رحم است و باید با بی‌رحمی جنگید و برای رسیدن به پیروزی هر راهی را امتحان کرد. از این‌رو به صف‌ایستادن و حرکت‌کردن‌های بی‌رحمانه نظامیان به موضوع محوری داستان تبدیل می‌شود.

افزون بر رمان، در انتهای این کتاب تعدادی ضمایم هم منتشر شده است که مصاحبه مجله تایمز با داکترو دربارۀ این اثر و مقاله "ابری از غبار" نوشتۀ جان آپدایک را درباره "پیش روی" دربرمی‌گیرد.